The French Dispatch: drie bloemlezingen brengen chaotische ode aan het tijdschrift

Leestijd: 3 min.
Arthouse, Film
Hoe wordt een tijdschrift gemaakt?

Een nieuwe film van Wes Anderson staat garant voor een hobbelige rit langs woelige verhaallijnen vol excentrieke personages vertolkt door sterrencasts. The French Dispatch vangt aan in het fictieve dorpje Ennui-sur-Blasé in Frankrijk. Hier is de redactie gevestigd van het goed gelezen magazine The French Dispatch dat zijn wortels vindt in Kansas, Amerika. Wanneer de editor-in-chief komt te overlijden, is zijn laatste wens om de uitgave van het tijdschrift voor altijd te stoppen. Maar niet voordat de redactiemedewerkers nog één laatste volume samenstellen: een herdenkingsnummer met de meest spraakmakende journalistieke reportages die ooit in het magazine zijn verschenen. Onder leiding van hoofdredacteur Arthur Howitzer Jr. (Bill Murray) gaan de medewerkers van The French Dispatch aan de slag waarbij de kijker zich in drie afzonderlijke verhalen stort.

Puzzelen in het redactiepand

Onder begeleiding van de muzikale klanken van Alexandre Desplat, valt de film meteen met de deur in huis. Via Escher-achtige trappenhuizen en decors, puzzelt de kijker zich een weg door de hectiek in het redactiepand. Het is een verademing wanneer een fietsende reporter (Owen Wilson) de cameralens even wegvoert en op zijn eigen manier het wel en wee van het Franse dorpje laat zien. Bij terugkeer is de eerste reportage uitgekozen en belandt de kijker bij de lezing van een kunstcriticus (Tilda Swinton). Trefzeker houdt zij, met behulp van een onzorgvuldig in elkaar geflanste powerpointpresentatie, een betoog over kunstenaar Moses Rosenthaler (Benicio Del Toro) die vanuit de cel roem vergaarde met zijn abstracte portretten. De kunstwereld maakt vervolgens plaats voor een reportage over een studentenopstand, en loopt over in heuse crimezaak waarin een ontvoerde chef-kok per ongeluk op een nieuwe smaak stuit. 

The French Dispatch is esthetisch en chaotisch

Net als in The Grand Budapest Hotel (2014) creëert Anderson wederom afzonderlijke werelden. In zijn vorige film ging in het poppenhuis-achtige hotel achter iedere deur een nieuwe wereld schuil. The French Dispatch leent de dynamische plot aan de drie bloemlezingen die door de redactie is geselecteerd. Deze dynamiek wordt nog wat aangedikt door het gebruik van willekeurige stijlen zoals zwart-witbeelden en een geanimeerd stripverhaal dat een knipoog impliceert naar het iconische tijdschrift The New Yorker. Ondanks het feit dat The French Dispatch de opbouw volgt van de inhoudsopgave van het gelijknamige magazine, is de plot vanwege de opgenomen raamvertelling niet rechtlijnig uitgewerkt. Tel hierbij op dat de personages behoorlijk tweedimensionaal zijn, en wat overblijft is een film die esthetisch sterk is, diepzinnige (en humoristische) dialogen bevat, maar als geheel chaotisch wegkijkt.


Eindoordeel: The French Dispatch (2021)
  • Verhaal
  • Personages
  • Muziek
2.5

Samenvatting

Wanneer de editor-in-chief van een magazine komt te overlijden, is zijn laatste wens om de uitgave van het blad per direct te stoppen. The French Dispatch neemt de kijker mee naar de redactie van het tijdschrift, gevestigd in een rustig Frans dorpje. Hier stellen de redactieleden een herdenkingsnummer samen met daarin drie spraakmakende journalistieke stukken die de afgelopen jaren zijn verschenen. Wes Anderson brengt met The French Dispatch een chaotische ode aan het tijdschrift, vol excentrieke personages, en diepzinnige en humoristische dialogen.

Productie: Wes Anderson | Cast: Bill Murray, Adrien Brody, Tilda Swinton, e.a. | Scenario: Wes Anderson, Roman Coppola, e.a. | Duur: 107 min. | Genre: Comedy, Drama, Romance | Jaar: 2021


Ontdek meer van Eline schrijft hier

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

amerikaanse filmjournalistiekrecensiethe french dispatchwes anderson