Hard-boiled Wonderland en het einde van de wereld: magische sf-roman valt als twee hersenhelften samen

10 juli 2017
Leestijd: 4 min.
,
hard-boiled-wonderland-en-het-einde-van-de-wereld-murakami_header

Titel: Hard-boiled Wonderland en het einde van de wereld
Originele titel: Sekai no owari to Hādo-Boirudo Wandārand (世界の終りとハードボイルド・ワンダーランド)
Auteur: Haruki Murakami
Uitgeverij: Atlas Contact
Vertaling: Marion op den Camp
Genre: Literatuur, Sciencefiction
Bladzijdes: 384
Uitvoering: Paperback
ISBN: 978-90-254-4302-3

In Hard-boiled Wonderland en het einde van de wereld van Haruki Murakami (1949) worden twee werelden beschreven die parallel aan elkaar lopen. De oneven hoofdstukken zijn gewijd aan Hard-boiled Wonderland waarmee de metropool Tokio wordt bedoeld. De even hoofdstukken beschrijven het leven in het Einde van de Wereld. Dit is een denkbeeldige Stad omringd door hoge muren waar de Poortwachter een waakzaam oogje in het zeil houdt. Iedere winter gaan er bovendien eenhoorns dood.

Coderen en hercoderen in Hard-boiled Wonderland

De naamloze hoofdpersoon is een man van rond de dertig. Na een stukgelopen huwelijk leidt hij een teruggetrokken bestaan. Voor de kost werkt hij als Calcutec. In Hard-boiled Wonderland decodeert hij codes in zijn onderbewuste. Dit doet hij door ruwe codes in zijn rechterhersenhelft in te voeren en deze vervolgens te hercoderen in zijn linkerhersenhelft. Het hercoderen is een heel proces waarbij zijn brein moet worden gewassen en geschud. Omdat dit werk in zijn onderbewuste gebeurt weet de man niet de inhoud van deze geheime informatie. Wat hij ook niet weet is dat zijn onderbewuste wordt gehackt door Semiotecs die het op de geheime codes hebben gemunt. Een onvermijdelijke informatieoorlog ligt op de loer…

Lezen van dromen in het Einde van de Wereld

In het Einde van Wereld heeft dezelfde man een heel ander beroep, namelijk het lezen van dromen uit de schedels van eenhoorns. Om in de Stad te mogen blijven moet iedere inwoner zijn schaduw van zijn lichaam lossnijden. Ook de man krijgt de opdracht dit te doen, maar als hij beseft dat hij hiermee zijn individualiteit zal verliezen, wil hij niets liever dan uit de zwaarbewaakte Stad ontsnappen.

1 + 1 = ?

Allebei de werelden lijken op het eerste gezicht heel verschillend, maar naarmate de roman vordert vallen ze steeds meer samen. Het boek kenmerkt zich door de tweeledige details die onvermijdelijk met elkaar in tweestrijd zijn. Zo zijn er twee tegenstrijdige werelden waar twee verhaallijnen uit voortvloeien die elk in de verleden tijd en tegenwoordige tijd worden verteld. Daarnaast wordt het analytische tegenover het creatieve geplaatst. Het onbewuste tegenover het bewuste. De realiteit tegenover de verbeelding. Het goede tegenover het kwade. De stedelijke onrust tegenover de kalmte van het platteland. Tot slot spelen de gebeurtenissen zich bovengronds en dan weer ondergronds af. Naast Murakami’s gebruikelijke verwijzingen naar westerse literatuur, films en muziek zit Hard-boiled Wonderland en het einde van de wereld vol zwarte humor en cynische onverschilligheid:

‘Twaalf uur ’s middags, vier dagen na nu, het mag niet later.’
‘Tijd zat.’
‘Alsjeblieft, jongen, wees in geen geval te laat,’ zei de oude man smekend. ‘Als je te laat bent gaat er iets vreselijks gebeuren.’
‘Vergaat dan de wereld?’ Grapte ik.
‘In zekere zin,’ zei de oude man, ‘ja.’
‘Deze keer niet. Ik kom nooit te laat,’ zei ik (…)

Hieruit blijkt wel de vlotte vertaling door Marion op den Camp.

Voor liefhebbers van Alice in Wonderland en The Matrix

De lift in Hard-boiled Wonderland aan het begin van het boek, doet denken aan Alice’s val door het konijnenhol in Alice in Wonderland. De afwisseling tussen het bewuste en het onbewuste tegen de achtergrond van een dreigende informatieoorlog doet weer denken aan de The Matrix. Murakami weet met Hard-boiled Wonderland en het einde van de wereld een verhaal met verschillende lagen neer te zetten waarin pittige technisch-neurologische passages worden beschreven. Herlezen zal in dit geval interessante nieuwe bevindingen opleveren. Veel van Murakami’s stokpaardjes komen in dit boek weer aan bod. Hierbij maak het magisch realisme dit keer plaats voor het sf-genre. Het enige wat nog ontbreekt is een (Cheshire) kat.


Eindoordeel: Hard-Boiled Wonderland en het einde van de wereld
4

Lees ook mijn recensie van The Raw Shark Texts.

Eline
Volg mij op:

Ontdek meer van Eline schrijft hier

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

Geen reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.