Ephemeral Bond is een origineel verhaal in de wereld van Natsume Yuujinchou. In Natsume’s Book of Friends the Movie: Ephemeral Bond (2018) beleeft tiener Natsume Takashi weer een nieuw avontuur. Al van jongs af aan kan Natsume yokai zien – geesten en demonen uit de Japanse folklore. Deze ‘gave’ heeft de jongen van zijn oma Reiko geërfd. Als Natsume op een dag een yokai uit de stadsmuren verlost, vertelt het wezentje hem een verhaal over zijn grootmoeder. Deze herinnering drijft Natsume naar een nabijgelegen dorpje op het Japanse platteland. Wat zal Natsume daar aantreffen?
Pokémon Detective Pikachu is een doorsnee, maar duister detective-verhaal. Bij een live-action Hollywood-film van een Japanse hype is het altijd even afwachten hoe het zal uitpakken. Pokémon Detective Pikachu, geregisseerd door Rob Letterman (o.a. Shark Tale; 2004), baseert zich op de razend populaire spin-off game Detective Pikachu. Is het de film gelukt om de fans trouw te blijven?
Dromerige arthouse film met Brie Larson in de hoofdrol. Voordat Oscar-winnares Brie Larson de hoofdrol in Captain Marvel (2019) speelde, regisseerde ze ook nog een film. Eh, wat? Een tijdje geleden verscheen ineens Unicorn Store (2017) op Netflix. Ben je net als ik ook benieuwd naar deze arthouse film? Lees dan snel verder!
Dagdromen komen tot leven in The Girl Who Leapt Through Time. Het blijft elke keer weer bijzonder wanneer een animefilm in onze bioscopen mag draaien. Sinds 2 mei is Mamoru Hosoda’s nieuwste creatie, MIRAI (2018), in de Nederlandse bios te bewonderen. Een goed moment voor mij om even stil te staan bij zijn werk. En dat ga ik doen door helemaal terug te gaan naar zijn eerste film: The Girl Who Leapt Through Time uit 2006! Lees je mee?
Is een kinderbrein wel opgewassen tegen de harde realiteit in Penguin Highway? In Penguin Highway (2018) gedraagt de 9-jarige Aoyama zich – zo op het eerst gezicht – behoorlijk volwassen voor zijn leeftijd. Dat moet ook wel. Volgens zijn berekeningen heeft hij nog 3.888 dagen om officieel volwassen te worden. Een tijd waar Aoyama-kun reikhalzend naar uit kijkt. Hij heeft zijn volwassen leven immers al helemaal uitgestippeld. Met een carrière in de wetenschap en een toekomstige vrouw aan toe.
Kostuumdrama The Favourite doet denken aan Alice in Wonderland. Een tijdje geleden zag ik The Favourite (2018), een kostuumdrama dat het allemaal anders aanpakte dan de films die er toe nu toe in dat genre zijn verschenen. Inmiddels heeft de film een Oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol in de wacht gesleept. Benieuwd wat ik van de film vind? Lees hieronder mijn recensie van The Favourite!
Broly krijgt een emotioneel achtergrondverhaal. Onlangs was Dragon Ball Super: Broly (2018) van Toei Animation in meer dan dertig Nederlandse bioscopen te bezichtigen. Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw heeft Dragon Ball, een creatie van Akira Toriyama, miljoenen trouwe fans van over de hele wereld. Zo’n twintig jaar geleden maakte Nederland voor het eerst kennis met Dragon Ball. Sindsdien is de populaire Japanse franchise niet meer weg te denken. Dat Dragon Ball Super: Broly een Nederlandse bioscoop release heeft gekregen is bijzonder, want het is de eerste uit een serie van maar liefst twintig Dragon Ball-films die dat is gelukt. Dragon Ball Super: Broly werd massaal bezocht. Ook ik zag de film – samen met de grootste DB-fan die ik ken – op het witte doek. Hieronder vertel ik wat ik ervan vond. Lees je mee?
Mirai neemt je mee op Dickens-achtige reisjes door de tijd. Na de films Wolf Children (2012) en The Boy and the Beast (2015) kwam regisseur Mamoru Hosoda van Studio Chizu afgelopen zomer met een nieuwe film: Mirai (2018). En wat voor een. De anime is inmiddels genomineerd voor een Oscar! Deze moest ik dus met eigen ogen zien. Benieuwd wat ik ervan vond? Lees dan gauw verder!
Sfeer als stuwende factor in Lost in Translation. Lost in Translation (2003) is een film die ik elke keer weer met plezier kijk en die zeker in mijn favorietenlijst staat. Geregisseerd door Sofia Coppala (bekend van onder meer The Virgin Suicides, 1999) neemt de film de kijker mee naar hartje Tokyo.
Studio VOLN besteedt veel aandacht aan details in deze emotionele animefilm. Heb je weleens een film gezien die zo blijft hangen dat je er dagen later nog aan terugdenkt? I Want to Eat Your Pancreas (2018) van Studio VOLN is zo’n film. In mijn Wrap Up van 2018 liet ik al weten dat er over deze anime een recensie zou komen. Lees hieronder mee als je wilt weten wat ik zo goed vind aan deze film!
De magische adventskalender die je altijd al had willen hebben. Morgen is het kerst! Lekker eten, (schoon)familie en waarschijnlijk een leuke kerstfilm mogen dan niet ontbreken. Voor de Blogmas van dit jaar keek ik The Holiday Calendar (2018) op Netflix. Lees je mee wat ik ervan vond?
Fantastic Beasts #2 is zowel visueel als auditief een magisch spektakel. Het is alweer twee jaar geleden dat Fantastic Beasts and Where to Find Them (2016) in de bios te zien was. Ik schreef toen een enthousiaste recensie over het eerste deel van de magische spin-off reeks van Harry Potter. Inmiddels draait het tweede deel, Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald (2018), in de bioscoop en afgelopen weekend kon ik hem eindelijk zien! Werden mijn verwachtingen waargemaakt en misschien zelfs overtroffen? Of juist niet? Lees hieronder mijn recensie!