Door het leven in de laagste versnelling.
Kenmerkend voor het oeuvre van de gevierde Japanse schrijver Haruki Murakami zijn de karakteristieke personages. Zo schrijft hij vrijwel uitsluitend over eenzame mannen van een jaar of dertig, veertig die net niet in de maatschappij passen. Regisseur Ryusuke Hamaguchi haalde voor zijn film Drive My Car – die een Oscar voor Beste Internationale Film won – inspiratie uit het gelijknamige verhaal uit Murakami’s verhalenbundel Mannen zonder vrouw. Drive My Car volgt veertiger Yusuke Kafuku (Hidetoshi Nishijima) die een ogenschijnlijk gelukkig huwelijk heeft met Oto (Reika Kirishima). Yusuke werkt als regisseur en acteur, Oto brak op latere leeftijd door als succesvol scenarist. Haar muze houdt zich schuil in de momenten nadat ze met haar man naar bed is geweest. Hij luistert, terwijl zij in het luchtledige lappen tekst opdreunt.
De nieuwe rol
Achter gesloten deuren speelt zich uiteraard nog veel meer af tussen dit theaterkoppel. Goed communiceren doen Yusuke en Oto sinds de dood van hun enige dochter niet meer met elkaar. Oto gaat vreemd met de jongere acteurs uit haar theaterproducties, en Yusuke besluit dit te negeren. Dit toneelspel weten ze vol te houden zolang de buitenwereld er niets van merkt. Maar als Oto plotseling overlijdt, blijft Yusuke lethargisch achter; niet in staat om zich een nieuwe rol aan te meten. Twee jaar later brengt een heropvoering van Anton Tjechovs Oom Vanja Yusuke naar havenstad Hiroshima. Om de afstand snel te kunnen overbruggen, krijgt een jonge vrouw (Toko Miura) de taak om Yusuke iedere dag in zijn rode Saab 900 van en naar het theater te rijden. Hij zit aanvankelijk niet op gezelschap te wachten, maar Misaki blijkt net zo zwijgzaam te zijn als hij. Terwijl Yusuke de autoritjes vult met de tapes van Oto om zijn tekst te oefenen, gaat de oorverdovende stilte tussen de twee inzittenden door merg en been.
Een magisch-realistische sfeer
Hoewel de verhaallijn in Drive My Car niet van de realiteit afwijkt, wordt de film bijeengehouden door toevallige ontmoetingen verpakt in een magisch-realistische sfeer. Zo doet Koji, een van de acteurs in Oom Vanja,Yusuke sterk denken aan de jongen waar Oto een affaire mee had. Misaki herinnert hem weer aan zijn overleden dochter die nu ook 23 zou zijn geweest. Aan ieder personage kleeft trouwens wel iets onheilspellends. Hoewel Koji kalm en vriendelijk lijkt, heeft hij moeite met het onder controle houden van zijn agressie. Ook bij de zwijgzame Misaki borrelt haar traumatische verleden vlak onder oppervlakte wanneer ze niet in staat is om een complimentje te ontvangen. Tijdens een etentje wijst de dove Lee Yoon-A (Park Yoo-Rim) de anderen er met haar indringende gebarentaal nog maar eens op waar het in feite om draait. Namelijk om de persoon die iemand diep vanbinnen is en niet de rol en vooroordelen die iemand (al dan niet onbewust) toebedeeld krijgt.
Drive My Car is een intieme wisselwerking tussen tekst en stilte
In de laagste versnelling volgt de kijker stapvoets de wisselwerking van het met tekst en pijnlijke stilte doordrongen verhaal. Thema’s als rouw, schuldgevoel, de zin van het leven, (jeugd)trauma en na tegenslagen je leven weer oppakken, lopen als rode draden door de plot van Drive My Car. Hamaguchi weet de gevoelige – en bij vlagen filosofische – mono- en dialogen echter ver van melodrama te houden, iets wat in veel Aziatische producties nog weleens anders is. Ondanks het gebrek aan actie, voelt geen scène overbodig. De gebeurtenissen worden op intieme wijze in beeld gebracht waarbij tussendoor gebruikgemaakt wordt van close-ups, eindeloze autotunnels en wegennetwerken. Met behulp van een knap staaltje acteerwerk werkt de film nauwgezet toe naar een ontknopingsmoment. Wie het drie uur lang volhoudt, wordt in Drive My Car getrakteerd op een verrassend melancholische roadtrip door de menselijke psyche.
Schaf Mannen zonder vrouw hieronder aan of steun je boekhandel via Libris.
Eindoordeel: Drive My Car (2021)
-
Verhaal
-
Personages
-
Muziek
Samenvatting
Drive My Car volgt Yusuke, een regisseur en acteur die een ogenschijnlijk gelukkig huwelijk heeft met scenarist Oto. Wanneer zij plotseling komt te overlijden, blijft Yusuke achter met gevoelens van woede en schuld. Twee jaar later reist hij voor een theaterproductie naar Hiroshima. Daar vindt hij een zielsverwant in zijn chauffeur Misaki. Drive My Car is gebaseerd op een kortverhaal uit Haruki Murakami’s verhalenbundel Mannen zonder vrouw. Door middel van een intieme wisselwerking tussen tekst en stilte, wordt de kijker gedurende drie uur getrakteerd op een melancholische roadtrip door de menselijke psyche.
Productie: Ryusuke Hamaguchi | Cast: Hidetoshi Nishijima, Toko Miura, Reika Kirishima, e.a. | Scenario: Haruki Murakami, Ryusuke Hamaguchi, e.a. | Duur: 179 min. | Genre: Drama | Jaar: 2021
Ontdek meer van Eline schrijft hier
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.