Titel: De meisjes
Originele titel: The girls
Auteur: Emma Cline
Uitgeverij: Lebowski Publishers
Vertaling: Tjadine Stheeman
Genre: Literatuur
Bladzijdes: 303
Uitvoering: Paperback
ISBN: 978-90-488-2614-8
Californië, 1969. Op een broeierige zomermiddag observeert de 14-jarige Evie een groep excentrieke meisjes in het park. Hun onverzorgde haar en slordige kleding intrigeren haar. De meisjes hebben iets wilds, iets losbandigs – zo anders dan de overige bezoekers in het park. Vooral het donkerharige meisje houdt Evie in haar greep: “Ik kon niet goed uitleggen waarom ik zo door haar gegrepen werd. Ze had iets van een exotische, wilde bloem die eens in de vijf jaar in een bonte kleurenexplosie bloeit, de vurige zinnenprikkeling die bijna hetzelfde was als schoonheid.” De 19-jarige Suzanne, zo zal ze later weten. Als sneeuw voor de zon verlaten de meisjes plotseling het park en stappen een busje in. Wie zijn deze meisjes en waar gaan ze naartoe?
Vanuit leegte een zomer vullen
Sinds de scheiding van haar ouders voelt Evie zich eenzaam, leeg en lusteloos. Haar vader is inmiddels gelukkig met zijn nieuwe vriendin Tamar en moeder scharrelt wat aan. Evie vult haar zomer met het observeren van mensen en spreekt veel af met haar beste vriendin Connie; een mollig meisje dat ze “mocht op een vanzelfsprekende manier, zoals je ook nooit nadenkt over je eigen handen.” Buiten Connie om komt Evie dankzij een toevallige ontmoeting in contact met de groep meisjes die ze eerder in het park heeft gezien. Zij besluiten haar uiteindelijk mee te nemen naar het zonnewendefeest van hun commune onder leiding van de charismatische Russell.
De meisjes baseert zich op The Manson Family
De meisjes is de debuutroman van Emma Cline (1989). Het coming-of-age verhaal rondom Evie baseert ze op The Manson Family van Charles Manson – een sekte waar zich in de jaren ’60 veel kwetsbare jonge vrouwen en meisjes bij aansloten. Gehuld in een oude jurk “die stonk naar muizenpoep” gaat er voor Evie een wereld open tussen de vrolijke, jointjes rokende leden van de commune. Onder de brandende Californische zon ontvouwt zich in drie verhaaldelen de ontluikende seksualiteit van Evie; haar aantrekkingskracht tot Suzanne maar ook tot jongens en de duistere koers die de commune gaandeweg vaart.
Twee verhaallijnen, twee levensfasen
Cline laat in De meisjes twee verhaallijnen aan bod komen. In de eerste staat Evie als tienermeisje centraal voor wie de wereld nog veel geheimen bergt. Terwijl ze opgaat in het leven van de commune lijkt Suzanne haar steeds meer op afstand te houden, gaat haar vriendschap met Connie stuk en worden de ruzies met haar moeder steeds heviger. De tweede verhaallijn laat Evie als volwassen vrouw van middelbare leeftijd terugkijken op de gebeurtenissen van de verstikkende zomer van ’69. De volwassen Evie is in staat om het verleden vanuit een breder perspectief te zien; een standpunt dat vrij is van de verwarring en onzekerheid die zo kenmerkend is voor tieners en adolescenten.
De donkere innerlijke wereld van meisjes
Sprongen makend in de tijd en wisselend tussen verschillende perspectieven, zit De meisjes vol mooie, poëtische zinnen. Sigaretten die rook “lekken”, “verschaald parfum” en veel “donkere leegtes” schetsen nauwgezet de sfeerbeelden in de roman. Cline weet bovendien een paar rake observaties te maken: “Alleen meisjes kunnen elkaar zoveel gerichte aandacht geven, het soort aandacht dat we gelijkstellen aan bemind worden.” De meisjes is een zorgvuldig opgestelde coming-of-age roman waarin de lezer aan de hand van Cline’s psychologische inzichten wordt meegevoerd in de donkere innerlijke wereld van meisjes die, op hun zoektocht naar liefde en erkenning, tot alles in staat zijn.
Lees ook mijn recensie van De meisjes van Annet Schaap.
Eindoordeel: De meisjes
Ontdek meer van Eline schrijft hier
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Geen reacties