Black Mirror is beangstigend dystopisch.
Een wereld zonder technologie is tegenwoordig ondenkbaar. Charlie Brooker, de maker van de anthologische serie Black Mirror (2011-) is zich hier goed van bewust. In zijn serie zoekt hij de grenzen van de digitale wereld op. Verschillende mensen hadden mij deze serie aangeraden en daarom besloot ik het eens te gaan kijken. Meteen al de eerste aflevering weet Brooker de kijker te choqueren door een ontvoering compleet uit de hand te laten lopen.
Een ware dystopie in Black Mirror
Black Mirror bevat twee seizoenen bestaande uit zes losstaande afleveringen en één kerstspecial. De serie heeft een internationale Emmy gewonnen en vermoedelijk zal één aflevering (The Entire History of You) zelfs worden verfilmd! Politiek, fitness, talentenjachten, liefde, herinneringen, dood en bijgeloof… Dit zijn enkele thema’s die uit hun verband worden gehaald, net over de grens worden getrokken en de kijker achterlaat met een unheimlich gevoel. Elke aflevering lijkt normaal te beginnen, in een wereld zoals wij die kennen. Al snel verandert die wereld in een ware dystopie en waag je je als kijker in bizarre scenario’s waarvan je weet dat ze niet kunnen gebeuren. Toch?
Verslaafd aan het zwarte schermpje
Geleidelijk aan komt de kijker tot de conclusie dat de gebeurtenissen die worden getoond niet eens zo ver van onze werkelijkheid afstaan. Brooker heeft hier duidelijk geen medelijden mee en stiekem is dat ook wel onze eigen schuld. Zien we eigenlijk nog wel iets anders dan dat (zwarte) schermpje? Zijn we echt zo verslaafd?
Black Mirror is donker en satirisch
Als je houdt van donkere en satirische verhaallijnen is Black Mirror zeker een aanrader. Elke aflevering bevat een flinke plotwending en zet de kijker toch even aan het denken over de invloed van technologie op de samenleving. Eenmaal van de schrik bekomen gaat het leven weer verder en blijft de digitalisering roepen. Maar misschien dat we na het kijken van deze serie het schermpje wellicht iets vaker kunnen laten ‘barsten.’
Eindoordeel: Black Mirror (2011)
-
Verhaal
-
Personages
-
Muziek
Samenvatting
Als je houdt van donkere en satirische verhaallijnen is Black Mirror zeker een aanrader. Elke aflevering bevat een flinke plotwending en zet de kijker toch even aan het denken over de invloed van technologie op de samenleving.
Productie: Charlie Brooker, e.a. | Cast: Hannah John-Kamen, Chris Martin Hill, Paul Blackwell, e.a. | Scenario: Owen Harris, e.a. | Duur: 7 afl. van 6 min. | Genre: Drama, Sciencefiction, Thriller | Jaar: 2011-
- Norwegian Wood: Japanse bildungsroman over de keerzijde van liefde - 3 augustus 2017
- Billy the Kid en de vampiers van Vegas & De dood van Jeanne d’Arc: Korte verhalen uit de wereld van Nicolas Flamel #1 - 31 juli 2017
- Ma vie de Courgette: kleurrijke stop-motion film over donkere thema’s - 27 juli 2017
Ontdek meer van Eline schrijft hier
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
2 reacties
Twijfels hier; ’t klinkt interessant, maar aangezien ik onlangs ben gestopt met het volgen van mijn -voormalig- favoriete serie ‘American Horror Story’ -vanwege het gebrek aan subtiliteit en de overload aan bedoeling te choqueren- weet ik niet of ik zo’n ’tactloze’ serie (ondanks het interessante idee) überhaupt zou kunnen waarderen. De twee series zijn misschien niet echt gelijkend, maar ’t principe is denk ik hetzelfde 😉
Ik mis de ‘ik’ die hield van dit soort series; ’t liefst zo confronterend, gestoord en bizar als maar kon. ‘T lijkt erop dat ik oud begin te worden ( xD ) Misschien toch maar ’s n kans geven dan..
American Horror Story kende ik van naam, maar na het even opgezocht te hebben, kan ik zeggen dat ik er wel nieuwsgierig naar ben eigenlijk :p Ik denk inderdaad dat de twee series op elkaar lijken, maar dat Black Mirror wellicht dichterbij komt omdat vrijwel iedereen (al zijn er altijd uitzonderingen natuurlijk) tegenwoordig veel gebruik maakt van (lees: verslaafd is aan) social media. Het feit dat de choquerende plottwisten best wel eens ooit uit zouden kunnen komen, vond ik dan ook vooral sterk aan Black Mirror. Want hoe zal de maatschappij er over twintig jaar uit zien? En wil ik dat, na Black Mirror te hebben gezien, eigenlijk wel weten haha. Best eng…
Wie weet vind je die ‘ik’ weer eens terug en kun je Black Mirror een kans geven 😉