In De nakomer van Jean Hanff Korelitz leert Johanna Hirsch tijdens de nasleep van een tragisch ongeluk de rijke Salo Oppenheimer kennen. Salo is emotioneel afgevlakt door wat hij heeft meegemaakt en verkeert in een ‘permanente draaikolk van schuld en pijn’. De drang om Salo ‘beter’ te maken na een jeugd waarin ze zichzelf vooral ‘zo onzichtbaar mogelijk’ maakte, geeft Johanna het gevoel dat ze eindelijk door iemand wordt gezien. Op zijn beurt vraag Salo zich sterk af of er buiten Johanna nog een ander meisje is dat zich zo om zijn mentale gesteldheid zal bekommeren. Wanneer Salo en Johanna niet lang na hun ontmoeting trouwen, is dit dan ook een geval van twee mensen die elkaar als magneten aantrekken – om alle verkeerde redenen. Eenmaal getrouwd, ontwikkelt Salo een obsessieve interesse in het verzamelen van kunst. Johanna wil zo snel mogelijk kinderen waarbij ze tot in detail hun opvoeding en scholing uitstippelt. Ze raakt echter maar niet zwanger. Dankzij het geld van de Oppenheimers starten Salo en Johanna een kostbaar ivf-traject. Begin jaren 80 worden ze ouders van een drieling: Harrison, Sally en Lewyn.