De dakloze Dokgo is op een avond getuige van een tasjesroof bij een treinstation in hartje Seoul, Zuid-Korea. Hij voorkomt dat de dieven met de buit wegrennen en neemt contact op met de eigenaar. Hij krijgt Mevrouw Yeom aan de lijn, een gepensioneerde lerares die een buurtwinkel runt in de wijk Jeongpa. Haar winkel verkeert momenteel in zwaar weer, maar ze geeft de moed niet op. Al is het maar om ervoor te zorgen dat haar ietwat getroebleerde werknemers een steady inkomen hebben. Ondanks de lastige omstandigheden biedt ze Dokgo dagelijks een gratis maaltijd uit haar buurtwinkel aan. Door de gevolgen van een alcoholverslaving is Dokgo een opvallende verschijning, niet iedereen is blij met zijn aanwezigheid. Mevrouw Yeom besluit de man echter een kans te geven en biedt hem een baan aan als winkelmedewerker in de nachtelijke uurtjes. Voor je meer over Dokgo te weten komt verschuift de focus in De buurtwinkel van tweede kansen van Kim Ho-Yeon naar zijn collega’s en enkele buurtbewoners die ieder met hun eigen problemen kampen. Dokgo’s wijze levenslessen maken een onuitwisbare indruk, maar kan hij zijn nieuwe leven omarmen en zichzelf een tweede kans geven?

Na haar recentste boek over de gruwelen tijdens de Koreaanse dictatuur heeft auteur Gyeong-ha terugkerende nachtmerries over een rij zwarte boomstammen en een dreigende, oprukkende zee. De nasleep van haar boek valt haar mentaal zo zwaar dat ze het leven vaarwel wil zeggen. Haar zoektocht naar de juiste laatste woorden is de reden dat ze de daad nog niet bij het woord heeft gevoegd. Ondertussen vervalt ze in een kluizenaarsbestaan, doorstaat ze hevige migraineaanvallen en peinst ze over het bestaan: ‘Zo ging de dood aan me voorbij als een meteoriet die op de aarde dreigt in te slaan, maar er uiteindelijk rakelings langs scheert.’ In Ik zeg geen vaarwel van Nobelprijswinnaar Han Kang wordt de destructieve baan van Gyeong-ha’s depressie omgebogen door een urgent oproepje van vriendin en documentairemaakster Inseon. Zij ligt in het ziekenhuis waar ze herstellende is van een bloederig ongeluk met een zaag. Inseon doet Gyeong-ha het opmerkelijke verzoek of ze naar haar ouderlijk huis op het verlaten eiland Jeju wil afreizen om haar vogels te verzorgen.

Het leven kan soms uitdagend zijn. Om daarmee om te gaan, schreef Haemin Sunim eerder al twee boeken. In Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt verkent hij aan de hand van zijn eigen ervaringen en kennis van het Boeddhisme diverse manieren om rust te vinden in kleine dingen. Het verbeteren van relaties door meer compassie te tonen voor jezelf was het uitgangspunt in Houden van dingen die niet perfect zijn. In zijn nieuwe boek Dingen die je hoop geven behandelt leermeester Sunim (met de bijnaam ‘Twitter Monk’ vanwege zijn populariteit op het platform dat inmiddels X heet) hoe je effectief om kunt gaan met tegenslagen. In het leven gaan dingen vaak niet zoals we zouden willen of hadden gepland. Moeilijke tijden vragen om veerkracht, maar dat is niet makkelijk op te brengen als je alle hoop verloren bent. Om de lezer op weg te helpen stelt Sunim aan het begin van het boek over tegenspoed: ‘zulke uitdagingen hebben een doel. Ze leiden tot persoonlijke groei en ontwikkeling, op intellectueel, emotioneel en spiritueel vlak.’

Meer rust ervaren in je leven, ook al leef je in een drukke wereld. Daar schreef de zenboeddhistische ‘Twitter Monk’ Haemin Sunim over in zijn boek Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt. In Houden van dingen die niet perfect zijn richt hij zich op het voelen van meer empathie voor jezelf en voor anderen. Maar hoe doe je dit als de wereld vol is met verschrikkelijke nieuwsberichten, ruzies, gevechten en ongelukken? Volgens Sunim is het wel degelijk mogelijk om (zelf)compassie te ervaren als we verlicht en dus spiritueel volwassen worden – ‘zelfs al zien we veel van zulke imperfecte dingen in de wereld waarin we leven.’ Hierdoor kunnen we met medeleven kijken naar de situaties waarin we onszelf bevinden of die anderen treffen. Opgedeeld in acht hoofdstukken geeft Sunim allereerst inzichten en adviezen om goed voor jezelf te zorgen waarna hij compassie binnen andere relaties verkent.

Rust vinden een drukke wereld, het lijkt onmogelijk. Volle agenda’s, banen die veel tijd en energie vragen en daarnaast nog een druk privéleven geven je allemaal het gevoel alsof je wordt geleefd. Soms zelfs met een burn-out, depressie en andere psychische problemen tot gevolg. Toch is het volgens de Koreaanse zenboeddhistische monnik Haemin Sunim – die je met zijn bijnaam ‘The Twitter Monk’ gerust een influencer mag noemen – wel degelijk mogelijk om te midden van deze drukte échte rust te ervaren. Aan de hand van acht hoofdstukken neemt Sunim je in Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt mee in diverse inzichten die hij gedurende zijn leven als student, monnik en docent heeft opgedaan. Deze inzichten wisselt hij af met adviezen over hoe je in onze drukke maatschappij zoekt naar rustpunten. Zijn stelling ‘Als jij rustig bent, zal de wereld ook rustig worden’, zie je in het hele boek terugkomen.