Titel: Als je kunt dansen in de regen Auteur: Bij Mar Uitgeverij: Uitgeverij Palmslag Genre: Poëzie Bladzijdes: 184 Uitvoering: Hardcover ISBN: 978-94-933-4305-4 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik van Uitgeverij Palmslag een recensie-exemplaar ontvangen Link naar mijn recensie op Hebban Dat poëzie niet altijd zwaar en gecompliceerd hoeft te zijn, bewijst Als je kunt dansen in de regen van Bij Mar (pseudoniem van Marianne van Batenburg-Visser). Op Instagram schrijft zij onder @bij_mar sinds 2016 vlotte gedichten en kleine tekstjes die door haar duizenden volgers worden gelezen. In Als je kunt dansen in de regen zijn meer dan honderd van haar teksten gebundeld, uitgevoerd in een prachtige stoffen omslag. De titel staat op de voorkant afgedrukt in het kenmerkende handgeschreven font van Bij Mar. Of je de bundel nu op volgorde leest of willekeurig openslaat, alle gedichtjes lijken te zijn opgehangen aan die ene regel: ‘Als je kunt dansen in de regen’, want dan ‘is er ook altijd zonneschijn’.

Titel: Tot aan de dood en terug. Dagliefboek | Rouwbundel Auteur: Kay van der Vleuten Uitgeverij: Uitgeverij Palmslag Genre: Poëzie Bladzijdes: 168 Uitvoering: Hardcover ISBN: 978-94-932-4567-9 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik van Uitgeverij Palmslag een recensie-exemplaar ontvangen Link naar mijn recensie op Hebban Rouw bestaat uit een verzameling (complexe) emoties en gedachten. Hoewel het rouwproces theoretisch gezien uit diverse stadia bestaat, komt dit in de praktijk vaak niet overeen. Het verwerken van verlies is voor iedereen anders. Niet alleen in intensiteit, maar ook de gebeurtenis voorafgaand aan rouw kan per persoon verschillen. In Tot aan de dood en terug verkent Kay van der Vleuten haar eigen rouwbeleving na de plotselinge dood van haar broertje. De dichtbundel bevat een rouwbundel met ruim honderd korte gedichten, geschreven in de periode 2015-2022. Achterin vindt de lezer de gedachten van de auteur, een dag(lief)boek met een verhalende achtergrond van enkele gedichten. Gecombineerd geeft dit een beeld van de rouwervaring van Van der Vleuten waarbij (adem)ruimte is voor gevoelens die door elkaar heen lopen: ‘Want dat is wat we nodig hebben in een maatschappij waarin aan de dood en rouw zo’n kleine plek wordt gegeven’.