Twee zielen, achtduizend lagen. Een eerste jeugdliefde vergeet je nooit meer. Zeker niet als je elkaar door omstandigheden uit het oog bent verloren. De vraag ‘Wat als…?’ vormt in regiedebuut Past Lives van Celine Song de spil waar het scenario bedaard omheen draait. De openingsscène toont een café waar de kijker een vrouw ziet zitten met aan weerskanten een man die haar aandachtig in zich opneemt. Langzaam zoomt de camera in op dit intrigerende drietal. Wie zijn deze mensen? Waar praten ze over? Wat is hun onderlinge relatie? Op een sobere, maar pure wijze brengt Song haar verhaal naar het Zuid-Korea van de jaren negentig. Jonge tieners No Young (Nora; Greta Lee) en Hae Sung (Teo Yoo) zijn de beste maatjes. Nora is dramatisch zoals jonge meisjes dat kunnen zijn. Hae Sung verduurt haar buien. Na school bezoeken ze vaak samen met hun families het stadspark waar ze – heel symbolisch – spelen bij een standbeeld van twee gezichten die elkaar nét niet raken. Wanneer Nora abrupt met haar familie naar Canada emigreert, komt er een einde aan deze hechte vriendschap die ieder moment in een kalverliefde had kunnen ontluiken.
