Parasite: onuitroeibare satire over het groeiende kapitalisme

17 februari 2020
Leestijd: 4 min.
,
Hoever gaat de familie Kim om hogerop de sociale ladder te komen?
Parasite-movie_header

Inspiratie putten uit eigen ervaringen kan interessante ideeën opleveren. Helemaal als je niet bang bent om de grenzen van gebeurtenissen op te zoeken en hier en daar zelfs overheen te gaan. De Zuid-Koreaanse regisseur Bong Joon Ho schrikt niet terug voor wat risico. Zo liet hij zich voor zijn nieuwste film Parasite (2019) inspireren door zijn bijbaantje als huiswerkbegeleider toen hij nog aan de universiteit studeerde. Voor dit werk kwam hij iedere week over de vloer bij een rijk gezin. Het idee voor Parasite blijkt een voltreffer, want Bong Joon Ho won tijdens de Oscars 2020 een Oscar voor Beste Film!

Een bijbaantje met benefits

De familie Kim leeft in armoede. Ze wonen met zijn vieren in een kelderwoning (een banjiha) en kijken via een enkel raam op straatniveau uit op een wanstaltige achterbuurt. Bij de familie Park is echter het omgekeerde aan de hand. Zij leven namelijk in een prachtige villa waar een overdaad aan ruimte is. Het immense huis staat bovendien bovenop een grasheuvel waar het uitkijkt over de stad Seoul. Parasite benadrukt dat allebei de families een vrij geïsoleerd leven leiden. De volwassen zoon en dochter van de Kims hebben geen carrière kunnen maken, moeder is inmiddels te oud geworden voor haar sportloopbaan en vader verloor zijn baan. Met simpele klusjes probeert het gezin nu geld bij elkaar te sprokkelen. Totdat zoon Ki-woo (Woo-sik Choi) een baantje als huiswerkbegeleider bij de rijke familie Park aangeboden krijgt.

Parasiteren op de Parks

Het werk van Ki-woo opent nieuwe deuren voor de familie Kim. Letterlijk, want binnen de kortste keren weten ook vader, moeder en zus de villa binnen te komen. Met listen en bedrog dringen ze langzaam maar zeker verder door in het leven van de familie Park. Het rijke gezin is, dankzij haar welvarendheid, zo van de buitenwereld afgesneden, dat het alles maar voor goede munt aanneemt. Ki-woo weet binnen no-time de naïeve dochter van de Parks in te palmen tijdens haar lessen Engels. Moeder Yeon-kyo heeft haar handen vol aan haar problematische zoontje en de heer des huizes is voornamelijk bezig met zijn werk. Dit alles biedt genoeg vrij spel voor de Kims om hun rollen te vertolken. Maar dan blijken zij niet de enige te zijn die van de Parks willen profiteren…

Parasite als sociaal experiment met thriller- en horrorelementen

Bong Joon Ho heeft voor ieder wat wils in het verhaal gestopt. Zo is Parasite te bekijken als sociaal experiment met een flinke dosis psychologie. Daarnaast bevat het ook drama-, thriller-, en horrorelementen. Omdat gebeurtenissen en personages vrij breed worden uitgemeten, kan het zelfs als zwarte komedie worden opgevat. Toch zouden al deze labels Parasite tekort doen. Met de groeiende ongelijkheid tussen arm en rijk in Zuid-Korea (en de rest van wereld), reikt de klassenstrijd die in de film gevoerd wordt verder dan de vier muren van de imposante villa van familie Park. Deze maatschappelijke relevantie liet Bong Joon Ho eerder zien in Snowpiercer (2013) waar een trein de verschillende klassen van de samenleving voorstelde. Ook Netflix’ Okja (2017) schoot raak en zette vraagtekens bij de gang van zaken binnen de vleesindustrie. Parasite sluit dit rijtje voor nu af met het kapitalisme dat ter discussie wordt gesteld.

Oscar-winnaar Parasite is onuitroeibaar

Hoewel Bong Joon Ho een kritisch standpunt inneemt tegenover het kapitalisme, trekt Parasite geen partij voor arm of rijk. De sterke en zwakke punten van de personages worden hier gelijkwaardig in beeld gebracht. Deze gelijkheid wordt vervolgens nog meer versterkt door het uitstekende acteerwerk en de sfeervolle cinematografie die iedere locatie, ongeacht eenvoud of luxe, in schaduwen hult. De klassieke soundtrack van componist Jung Jae-il geeft Parasite een weelderige toon en draagt de film naar een onvermijdelijk dramatisch slot. Kijk je de film zonder al te veel spoilers vooraf, dan is Parasite onuitroeibaar.


Lees hier mijn recensie van de Oscars 2019! 🙂

Eindoordeel: Parasite (2019)
  • Verhaal
  • Personages
  • Muziek
5

Samenvatting

Bong Joon Ho heeft voor ieder wat wils in het verhaal gestopt. Zo is Oscar-winnaar Parasite te bekijken als sociaal experiment met een flinke dosis psychologie. Daarnaast bevat het ook drama-, thriller-, en horrorelementen. Omdat gebeurtenissen en personages vrij breed worden uitgemeten, kan het zelfs als zwarte komedie worden opgevat. Kijk je de film zonder al te veel spoilers vooraf, dan is Parasite onuitroeibaar sterk in het ter discussie stellen van het groeiende kapitalisme in de wereld.

Productie: Bong Joon Ho | Cast: Woo-sik Choi, Kang-ho Song, Yeo-jeong Jo, e.a. | Scenario: Bong Joon Ho, Jin Won Han | Duur: 132 min. | Genre: Comedy, Crime, Drime | Jaar: 2019

Eline

Ontdek meer van Eline schrijft hier

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

Geen reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.