Titel: Films die nergens draaien
Auteur: Yorick Goldewijk
Uitgeverij: Uitgeverij Ploegsma
Illustrator: Yvonne Lacet
Genre: Jeugdliteratuur
Bladzijdes: 250
Uitvoering: Hardcover
ISBN: 978-90-216-8182-5
Op een dag vindt de twaalfjarige Cato een kaartje van mevrouw Kano’s bioscoop. Hier spelen ‘films die nergens draaien, maar die je altijd al had willen zien’. Cato’s nieuwsgierigheid is gewekt, alsof ze hier al jaren op heeft gewacht. Haar leven is behoorlijk saai. School is saai, de mensen voorspelbaar (ze kijken allemaal naar hetzelfde) en haar konijn Beggar So mag dan wel knorren, hij doet zijn kungfu-naam geen eer aan met zijn dommige gestaar. Als saaiheid niet de boventoon voert, komen er vooral pijnlijke gevoelens bij Cato naar boven. Haar vader is haar hele leven somber en afwezig. Haar moeder is al haar hele leven dood. En Cornelia, hun behulpzame buurvrouw, vindt ze een bemoeial. Er zit niet veel anders op dan haar nieuwsgierigheid te volgen. Films die nergens draaien van Yorick Goldewijk begint met het mysterie rondom mevrouw Kano’s bioscoop. Een mysterie dat zich uitrolt als een film en de personages een voor een in de greep krijgt.
Geen gewone bioscoop
De bioscoop van mevrouw Kano is geen gewone ontdekt Cato al snel. Het is een plek waar mensen met een pijnlijk verleden de kans krijgen om terug te keren naar een specifieke gebeurtenis in hun herinnering. Om het ophalen van valse herinneringen te voorkomen, is een foto en een object nodig. De eerste paar keer is Cato getuige van deze ‘reizen’ terwijl ze koffie of limonade voor de bezoekers inschenkt. Al snel heeft mevrouw Kano meer hulp van Cato nodig. Het meisje mag met haar meereizen in een van háár herinneringen. In Cato’s hoofd borrelen vragen op. Want wie is mevrouw Kano eigenlijk? Kan ze haar wel vertrouwen? En wat zou er gebeuren als Cato met behulp van de jurk van haar overleden moeder op eigen initiatief in een herinnering stapt? (Een herinnering die, in tegenstelling tot de meeste bioscoopgangers, niet van Cato zelf is, maar geheel vanuit het object komt?)
Films die nergens draaien is treffend, invoelend en prachtig
Films die nergens draaien is het vierde boek van Goldewijk die in 2019 debuteerde met Billy Extra Plankgas. Bij lezers die al jong te maken hebben gehad met rouw en verlies, zal Films die nergens draaien veel herkenbare emoties oproepen. In de eerste plaats verlangen en gemis, maar ook gevoelens als boosheid en verdriet om de emotionele afwezigheid van de overgebleven ouder of verzorger. Goldewijk weet deze pijnlijke familiesituatie treffend en invoelend te beschrijven. Het mysterie van mevrouw Kano’s bioscoop vormt de spil vanwaaruit de lezer wordt meegesleurd in de magisch-realistische plotwendingen in het boek. Naarmate de ontknoping nadert, levert Films die nergens draaien in op spanning. Goldewijk vult dit op met een diepere, filosofische laag in het verhaal. Er ontstaat ruimte voor de eigen interpretatie van de lezer wanneer Cato zich afvraagt of dingen wel bestaan als ze niet worden gezien. Een gedachte-experiment dat parallel staat aan iedere vorm van verlies. En daarmee is Films die nergens draaien een prachtig verhaal over het hervinden van jezelf via de ander. Ook als diegene alleen nog maar bestaat in je hoofd en hart.
📖 Ook lezen? Koop hier Films die nergens draaien of steun je boekhandel via Libris.
Eindoordeel: Films die nergens draaien
- Yellowface: satirische thrillerroman over schrijverschap, culturele toe-eigening en de invloed van social media - 22 april 2024
- Schoon: onberispelijke roman zoekt naar zingeving in een betekenisloos bestaan - 15 april 2024
- Ganbatte: zelfhulpbundel biedt wijsheden om je best te doen en niet op te geven - 11 april 2024
Ontdek meer van Eline schrijft hier
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Geen reacties