Midnight Diner Tokyo Stories: een voedselbron voor verhalen

29 januari 2018
Leestijd: 3 min.
,
Aan elk gerecht kleeft een bijzonder verhaal.
midnight-diner-tokyo-stories-1-netflix-series_header

Zin in een serie die niet zo wordt gehypet? Tussen de talloze series die Netflix rijk is, ligt Midnight Diner: Tokyo Stories (2016) verborgen. De korte slice-of-life serie opent iedere aflevering (tien in totaal) met het akoestische gitaarliedjeOmoide’ gezongen door Tsunekichi Suzuki. Terwijl de muzikale woordenstroom over je heen spoelt, trekken de wolkenkrabbers en drukke kruispunten van Tokyo langs je heen. Eindstop is een donker, schaars verlicht achterstraatje in de wijk Shinjuku.

Van 12 tot 7 uur ’s ochtends

Elke nacht opent een man (Meester; gespeeld door Kaoru Kobayashi) hier rond middernacht de deuren van zijn kleine eetcafé. Het restaurantje trekt de meest uiteenlopende bezoekers. Van acteurs, schoonmakers en wetenschappers tot gokkers, politieagenten en taxichauffeurs. Voor Meester maakt het niet uit waar zijn klanten vandaan komen of hoe zij in het leven staan. Hij leeft bij de regel om elk gerecht voor hen te maken waar hij op dat moment de ingrediënten voor heeft.

Zwijgzaam met een luisterend oor

Met elke aflevering een lievelingsgerecht van een bezoeker als uitgangspunt, ontvouwen zich de levensverhalen van de verschillende klanten. Sommige bezoeken het café uit de behoefte om even te praten. Anderen gaan nog snel even hapje eten voordat hun nachtdienst begint. Wat de reden ook is, Meester heet ze vanachter zijn bar welkom – onbevooroordeeld, bijna zwijgzaam, maar altijd met een luisterend oor.

Voedsel vol liefde, vriendschap en acceptatie

Midnight Diner: Tokyo Stories is gebaseerd op de gelijknamige manga van Yaro Abe. Verwacht geen complexe verhaallijnen of spannende plotwendingen. Midnight Diner kabbelt rustig voort aan de hand van toegankelijke dialogen, grapjes en veelbetekenende blikken. Thema’s als liefde, vriendschap en acceptatie passeren de revue. Maar, hoe lief, gek of gewoontjes het levensverhaal van de gast ook is, het belangrijkste moment van iedere episode is het moment waarop Meester het desbetreffende gerecht aan zijn klant presenteert. Dit varieert van een dampend bord met rijstomelet en Hot Pot For One tot het koude tofu met eieren.

Een tweede thuis

Door de korte duur van de afleveringen (23 minuten) leer je de verschillende personages niet echt kennen. Wel dienen ze regelmatig als figuranten in het café. Zo heeft de oude man aan de hoek van de bar niet alleen iemand om mee te praten, maar zie je als kijker af en toe een bekend gezicht opduiken. Tijdens het kijken blijft je sympathie voor Meester groeien en gaat zijn café, met die typisch fragiele schuifdeur en krappe bar, aanvoelen als een tweede thuis.


Midnight Diner: Tokyo Stories is nu te zien op Netflix.

Eindoordeel: Midnight Diner Tokyo Stories (2016)
  • Verhaal
  • Personages
  • Muziek
4.3

Samenvatting

Verwacht in Midnight Diner: Tokyo Stories geen complexe verhaallijnen of spannende plotwendingen. De serie kabbelt rustig voort terwijl je sympathie voor Meester blijft groeien en zijn café, met die typisch fragiele schuifdeur en krappe bar, geleidelijk aanvoelt als een tweede thuis.

Productie: Joji Matsuoka, e.a. | Cast: Kaoru Kobayashi, Joe Odagiri, Mansaku Fuwa, e.a. | Scenario: Yaro Abe, e.a. | Duur: 10 afl. van 23 min. | Genre: Drama | Jaar: 2016

Eline

3 reacties

  • Yasumi 29 januari 2018op12:24

    Klinkt als een leuke serie om te kijken. Ik kijk nu Samurai Gourmet, die denk ik vergelijkbaar is. Die serie is ook best wel geinig 🙂

    • Eline 29 januari 2018op18:51

      Ah Samurai Gourmet staat op mijn lijstje! Ga ‘m binnenkort eens kijken dan 🙂 Heb jij de remake van Erased al een kans gegeven?

      • Yasumi 31 januari 2018op11:47

        Ik ben er nog niet aan toe gekomen om Erased te kijken, maar die staat wel op mijn lijstje 🙂

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.