Twee tieners, één frequentie. Saint-Malo, 1944. De Geallieerden zijn Frankrijk binnengedrongen om het land te bevrijden van de Duitse bezetting. In het Bretonse kustplaatsje zijn hevige gevechten gaande tussen Amerikaanse soldaten en het nazi-Duitse leger. Te midden van de Slag om Saint-Malo brengt de blinde tiener Marie-Laure LeBlanc in All the Light we Cannot See haar tijd voornamelijk door op de zolder van het huis waar ze in 1940 met haar vader vanuit Parijs naartoe is gevlucht. Op gezette tijden ‘leest’ ze passages uit boeken voor op een vaste radiofrequentie. Ook Werner Pfennig, een talentvolle radiomaker die door de Waffen-SS werd gerekruteerd, stemt al sinds zijn kindertijd af op deze zender. Gaandeweg wordt duidelijk dat Marie-Laure met haar ogenschijnlijk onschuldige voorleessessies geheime codes de wereld in stuurt. Ze hoopt op die manier haar spoorloos verdwenen vader en vermiste oom te vinden. Behalve Werner trekt ze echter ook de aandacht van de meedogenloze nazi-officier Reinhold von Rumpel. Marie-Laures vader zou een kostbare diamant in bezit hebben die hem van zijn ziekte kan genezen. Von Rumpel heeft zijn kwaadaardige zinnen nu gezet op zijn blinde dochter om deze ‘Sea of Flames’ koste wat het kost in handen te krijgen.
Blue Eye Samurai zint op wraak. Japan is waakzaam als het gaat om het behouden van de eigen tradities. Dit is vandaag de dag zo, maar in de zeventiende eeuw ging het land zelfs ruim tweehonderd jaar lang op slot om iedere Westerse invloed direct in de kiem te smoren. Animatieserie Blue Eye Samurai van makers Michael Green en Amber Noizumi (o.a. Blade Runner 2049) speelt zich af in deze tijd van isolatie, de zogenoemde Edoperiode. De burgeroorlogen zijn uitgedoofd, er heerst rust in het land – al is dit vooral te wijten aan de verstikkende militaire dictatuur met aan het hoofd de almachtige shogun. Onder strikte voorwaarden drijft Japan handel met het Westen. Mizu is een kind van een van deze Westerse handelaren. Wie de vader is, weet Mizu niet, maar het erven van zijn staalblauwe ogen vormt onweerlegbaar bewijs voor het half-Japanse bloed dat door de aderen van de nakomeling stroomt. Door deze gemengde afkomst wordt Mizu afgeschilderd als duivelskind; pesterijen die steeds heftiger worden en een zucht naar wraak bij het kind ontlokken. Wanneer Mizu na een natuurramp bij een blinde smid terechtkomt, gaat het kind in de leer als zwaardmaker en -vechter om op een dag…
Een ode aan de nineties. De 36-jarige Jun-hee (Jeon Yeo-been) heeft een goede baan en een rijk sociaal leven, maar rouwt nog altijd onverminderd om haar vriend Yeon-jun (Ahn Hyo-seop) die een jaar eerder bij een vliegtuigongeluk om het leven zou zijn gekomen. Wanneer Jun-hee een mysterieus pakketje ontvangt met een cassettebandje, een walkman en een foto met daarop drie tieners voor een platenzaak, besluit ze uit nieuwsgierigheid de cassette af te spelen. Op onverklaarbare wijze reist Jun-hee op de klanken van de muziek terug van 2023 naar het jaar 1998. Ze belandt in het lichaam van Kwon Min-ju, een middelbare scholier die qua uiterlijk erg op haar lijkt, maar vanbinnen zeer terughoudend in elkaar zit. Via het leven van Min-ju komt Jun-hee in contact met klasgenoten In-gyu die gevoelens voor haar heeft en Si-heon die als twee druppels water op Yeon-jun lijkt. Terwijl de gebeurtenissen in 1998 en 2023 elkaar afwisselen, ontvouwt zich in A Time Called You zeer gestaag een liefdesverhaal waardoorheen een luguber moordmysterie verweven zit.
Vriendengroep ontketent de vloek van de heks. Stel: je bent auteur van horrorverhalen en op een dag blijkt jouw hoofdpersonage écht te bestaan! Dit is precies de plot in de superenge Franse horrorserie Marianne. Emma Larsimon (Victoire Du Bois) is als jonge schrijfster doorgebroken met haar huiveringwekkende verhalen over Lizzie Larck. Verhalen die ze baseerde op haar terugkerende nachtmerries. Nu ze haar boekenreeks wil afronden, lijkt de kwade heks uit haar boeken de wereld om haar heen in de greep te houden. Wanneer deze gruwelijke Marianne Emma’s leven binnendringt en haar jeugdvriendin tot zelfmoord drijft, is Emma genoodzaakt om steeds dieper haar verleden in te duiken. Samen met assistent Camile reist Emma naar haar pittoreske geboorteplaats Elden. Er volgt een grillig weerzien met haar ouders, de moeder van haar overleden vriendin en een geforceerde reünie met haar vriendengroep van vroeger. Als de vriendschap na jaren weer opbloeit, komen lang verzwegen geheimen en angsten aan het licht die Marianne steeds sterker maken…
Geluk vinden na een gebroken jeugd. Een nare thuissituatie ontvluchten via een huwelijk blijkt uiteindelijk vaak niet de manier te zijn om los te komen van de destructieve patronen uit je verleden. Om over een uithuwelijking nog maar te zwijgen. Toch is dat laatste wel wat Miyo Saimori in My Happy Marriage te wachten staat. Sinds Miyo’s vader na de dood van haar moeder Sumi is hertrouwd, wordt haar leven tot een hel gemaakt door haar haatdragende stiefmoeder en haar halfzusje Kaya. De enige in haar omgeving met wie ze het goed kan vinden, is haar zachtaardige jeugdvriend Koji Tatsuishi. Miyo’s vader heeft samen met enkele andere adellijke familiehoofden echter rigoureuze plannen beraamd om de positie van de familie Saimori te verstevigen. Een belangrijk onderdeel hiervan is het binnen de familie houden van de speciale krachten die afkomstig zijn uit de bloedlijn van de Usuba’s – de familie van Miyo’s overleden moeder. In de praktijk betekent dit dat de begiftigde Kaya zal trouwen met Koji en Miyo, die niet over krachten zou beschikken, wordt uitgehuwelijkt aan Kiyoka Kudo, een uiterst kille legerofficier met een beruchte reputatie op het gebied van liefdesrelaties.
Oorlogsverhaal kiest voor komisch en kleur. Over de Tweede Wereldoorlog is door de jaren heen enorm veel lees- en kijkmateriaal verschenen. Een verhaal dat in de filmwereld alsnog erg onderbelicht was, is dat van de Emergency Rescue Committee (ERC). In haar nieuwste Netflix Original Transatlantic legt producent Anna Winger (Unorthodox) de focus op deze belangrijke verzetsgroep. Onder leiding van de Amerikaanse journalist Varian Fry (1907-1967) redde de Emergency Rescue Committee duizenden Joodse kunstenaars, schrijvers en wetenschappers uit handen van de nazi’s. Dit deed hij door een vluchtroute uit te zetten van het Franse Marseille over de Pyreneeën naar het veilige Spanje en later ook Portugal. Van daaruit regelden ze visa om joodse intellectuelen, waaronder filosofe Hannah Arendt en kunstenaar Marcel Duchamp, naar Amerika te sturen. De Emergency Rescue Committee opereerde in het volle zicht, maar was in staat om onder de radar te blijven in het bezette Frankrijk van de jaren 1940 en 1941. Transatlantic is gebaseerd op de verschillende reddingsoperaties van deze verzetsgroep waarbij de verhoudingen tussen diverse partijen en landen op scherp komen te staan.
Knokkend de zomer door in Knokke Off. Met tegenzin brengt de Nederlandse Daan (Eliyha Altena) met zijn moeder Melissa (Anna Drijver) de zomer door in Knokke. Aanvankelijk lijken moeder en zoon een kampeervakantie te houden in het Belgische kustplaatsje. Van ontspannen dagjes aan zee komt echter niet veel terecht. Melissa heeft haar zinnen gezet op een baantje als nanny bij een van de rijke gezinnen in Knokke. Daan gaat werken in de beachclub van Jacques (Gene Bervoets). Gaandeweg de serie blijkt Melissa een urgent motief te hebben om de zomer in Knokke te verblijven, terwijl Daan verstrikt raakt in een verraderlijke driehoeksverhouding met de knappe Louise (Pommelien Thijs) en haar gewelddadige vriend Alex Vandael (Willem De Schryver). Knokke Off is de nieuwste zomerse Netflix-serie van Vlaamse bodem die, net als Twee Zomers, de kijker tien afleveringen lang genadeloos meesleurt in een dramatische plot met thrillerachtige elementen.
Anthologie biedt macabere inkijk in het creatieve brein van Junji Ito. Hét Japanse antwoord op de Amerikaanse Stephen King is ongetwijfeld schrijver en tekenaar Junji Ito. In 2019 won hij de prestigieuze Eisner Award voor zijn manga-adaptatie van Mary Shelley’s klassieker Frankenstein. Door de jaren heen heeft de mangaka een indrukwekkend oeuvre opgebouwd. Zo produceerde hij een grote hoeveelheid korte en lange verhalen die allemaal één ding met elkaar gemeen hebben: horror. In Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre bracht Netflix in samenwerking met Studio Deen een selectie van twintig verhalen van papier naar beeldscherm. Het resultaat is een twaalfdelige serie vol zeer verschillende vertellingen. Sommige afleveringen beslaan één lang verhaal, andere episodes worden opgesplitst in meerdere bizarre plots die de kijker ieder op hun eigen manier doen gruwelen.