Anthologie biedt macabere inkijk in het creatieve brein van Junji Ito. Hét Japanse antwoord op de Amerikaanse Stephen King is ongetwijfeld schrijver en tekenaar Junji Ito. In 2019 won hij de prestigieuze Eisner Award voor zijn manga-adaptatie van Mary Shelley’s klassieker Frankenstein. Door de jaren heen heeft de mangaka een indrukwekkend oeuvre opgebouwd. Zo produceerde hij een grote hoeveelheid korte en lange verhalen die allemaal één ding met elkaar gemeen hebben: horror. In Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre bracht Netflix in samenwerking met Studio Deen een selectie van twintig verhalen van papier naar beeldscherm. Het resultaat is een twaalfdelige serie vol zeer verschillende vertellingen. Sommige afleveringen beslaan één lang verhaal, andere episodes worden opgesplitst in meerdere bizarre plots die de kijker ieder op hun eigen manier doen gruwelen.
Beklemmende serie nestelt zich onder je huid. Vorig jaar was het Squid Game, nu is een van de meest controversiële series op Netflix ongetwijfeld Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story. De tiendelige serie duikt in het leven van ‘The Milwaukee Cannibal’ zoals lustmoordenaar, necrofiel en kannibaal Jeffrey Dahmer ook wel wordt genoemd. In een tijdsbestek van 13 jaar vermoordde hij zeventien jongens en mannen (veelal van kleur). Dahmers jeugd bevat zo ongeveer alle clichématige ingrediënten voor een problematische start in het leven. Opgroeiend in de jaren 60 van de vorige eeuw, kampt zijn moeder Joyce met een depressie waarvan de serie de oorzaak lijkt te vinden in een onbehandelde zwangerschapsdepressie. Vader Lionel werkt veel en is vaak van huis. Op school is Jeffrey een outsider: zijn interesse in het ontleden van dode dieren kunnen maar weinig leeftijdsgenoten bekoren. Zijn belangstelling voor taxidermie is dan wel weer het enige wat de jonge Dahmer deelt met zijn vader. Niet wetend dat het allerlei perverse gevoelens bij zijn opgroeiende zoon aan zal wakkeren.
Beter een goede buur dan een verre vriend. Normaal gesproken is je huis de plek waar je beschermd bent. Het is jouw veilige haven, vrij van de gevaren van de buitenwereld. In de psychologische thriller The Watcher is je eigen huis nu precies de plek waar je níet veilig bent. Zeven afleveringen lang volg je in deze meeslepende Netflixserie de familie Brannock. Dean en Nora willen het drukke New York City achter zich laten om samen met hun tieners Ellie en Carter van het rustige leven in een statige buitenwijk te genieten. Het prachtige vrijstaande huis dat ze op het oog hebben, is de eyecatcher van de wijk. Tijdens een open huis zijn er dan ook verschillende potentiële kopers aanwezig. Tot zijn verbazing lukt het Dean om 657 Boulevard voor iets meer dan een miljoen in handen te krijgen. Het idyllische leven in een wijk net buiten de grote stad staat op het punt te beginnen. Niets is minder waar voor de Brannocks.
You had me at ‘hi’. Wanneer je ‘anders’ bent dan de rest, stuit je vaak op weerstand van buitenaf. Coming-of-age serie Heartstopper op Netflix maakt hierin geen uitzondering. Charlie Spring is bijna vijftien. Hij zit op een typisch Britse jongensschool en is al een tijdje uit de kast. Hij wordt gepest door enkele jongens uit het rugbyteam en houdt er een toxische relatie op na met schoolgenoot Ben. Wanneer Charlie zijn oog laat vallen op Nick Nelson, de sterspeler van het rugbyteam, bloeien gevoelens in hem op. Ondanks het feit dat de twee tegenpolen zijn, ontdekken ze dat ze het heel goed met elkaar kunnen vinden. Nick begint te twijfelen of hij wel zo hetero is als hij dacht. En Charlie ervaart hoe het is om geaccepteerd te worden om wie hij werkelijk is.
Een verstikkend verjaardagsweekend. Een groep vrienden komt dertig jaar na een noodlottige zomer weer bij elkaar om de vijftigste verjaardag van Peter te vieren. Met een privévliegtuig laat Peter zijn jeugdvrienden overvliegen naar zijn vakantiehuis op een klein eilandje in Zuid-Frankrijk. Het belooft een nostalgisch weekend te worden met zon, zee, strand, lekker eten en het ophalen van warme herinneringen. Maar het gezellige verjaardagsweekend krijgt in de eerste aflevering van de psychologische thriller Twee Zomers al direct een grillige wending. Peter ontvangt een filmpje van een onbekende afzender en een verzoek om een aanzienlijk bedrag in Bitcoins over te maken als hij niet wil dat het filmpje wordt verspreid. Voorzichtig licht Peter zijn andere vrienden in. Samen proberen ze de anonieme blackmailer te ontmaskeren.
Smaakt de rush van een First Kill naar meer? Vampiers komen al eeuwenlang in volksverhalen van uiteenlopende culturen voor. Het beeld van dit mythische bloeddorstige wezen zoals we dat nu kennen, dateert echter pas uit de negentiende eeuw. Met de opkomst van gothic novels begonnen mensen steeds meer interesse te krijgen in verhalen over ‘ondoden’ die snakten naar mensenbloed. Buitengewoon populair werden gothic novels The Vampyre van John William Polidori en Dracula van Bram Stoker. Netflixserie First Kill borduurt voort op deze traditie. Na Twilight geeft het een eigentijdse draai aan het klassieke vampierverhaal door te experimenten met diversiteit en inclusie. Een veelbelovende premisse, maar of het ook daadwerkelijk smaakt naar meer…
Een konijnenleven gaat niet over rozen. Een van de bekendste klassiekers is Watership Down (in het Nederlands bekend als Waterschapsheuvel) van Richard Adams. Het antropomorfische verhaal uit de jaren 70 van de vorige eeuw staat bekend om de bloederige plot die vertelt over het wel een wee van een kolonie konijnen op het Britse platteland. Politieke en filosofische allegorieën decoreren de fabel. Hoewel het boek al enkele malen verwerkt is tot tv-adaptatie, sloeg streamingdienst Netflix in 2018 de handen ineen met de Engelse publieke omroep BBC. In slechts vier afleveringen hopt de kijker in deze nieuwste remake mee met konijnenbroertjes Hazel (James McAvoy) en Fiver (Nicholas Hoult). Tijdens hun avontuur loopt de zoektocht naar een nieuw thuis als een rode draad door de plot. Deze thematiek sprak decennia geleden al een groot publiek aan. Ook in het huidige tijdsbeeld blijft het verlangen naar een veilige thuishaven relevanter dan ooit.
Is The Journalist een primeur? Met de groeiende invloed van socialmediaplatforms kleurt de verspreiding van nepnieuws de media. Onjuiste informatie over het coronavirus en de oorlog in Oekraïne tiert welig in dit digitale tijdperk. Tegelijkertijd stoppen de overheid en politiek allerlei zaken in de doofpot. Denk bijvoorbeeld aan de toeslagenaffaire en de vriendjespolitiek rondom de omstreden mondkapjesdeal. In 2019 stelde de film The Journalist in Japan behoorlijk wat gevoelige zaken aan de kaak. Netflix besloot recent om zich vast te bijten in dit verhaal dat zich losjes baseert op het gelijknamige boek van krantenjournaliste Isoko Mochizuki. De streamingdienst produceerde in samenwerking met Michihito Fujii een zesdelige thrillerserie vol drama, intriges en corruptie.
Trauma’s horen in een verhuisdoos. Koreaanse drama’s staan bekend om hun zoetsappige romances (One More Time; Romance is A Bonus Book) en een scheutje melodrama (Navillera). Move To Heaven pakt het anders aan. De twintigjarige Geu-Ru (Tang Joon-Sang) runt samen met zijn vader Jeong-u (Jin-Hee Ji) traumareinigingsbedrijf Move To Heaven. Als traumareinigers rijden ze zo snel mogelijk naar de plaats waar iemand is overleden om vervolgens hun woning te ‘reinigen’. Dit reinigen gebeurt aan de hand van het verzamelen van de belangrijkste persoonlijke bezittingen van de overledene. Deze worden in een doos gelegd en overgedragen aan de nabestaanden. Daarna wordt de woning grondig schoongemaakt. Maar als Jeong-u plotseling zelf overlijdt, moet Geu-Ru het bedrijf in zijn eentje draaiende houden.
Wat schuilt er in het mistige dennenwoud? Op het gebied van films en series denk je bij kerst al snel aan de zoetsappige Hallmark films of fantastische kerstverhalen vol magie. Netflix gooit het met de Deense kersthorrorserie Nisser over een andere boeg. Ouders Charlotte en Mads willen hun puberkinderen Josefine en Kasper dichter bij de natuur brengen. In de kerstvakantie vertrekt het gezin vanuit de stad nietsvermoedend naar het fictieve eiland Årmandsø waar ze een knus huisje in het bos hebben gehuurd. De accommodatie heeft geen wifi en de vakantie staat volledig in het teken van offline leven, veel tijd met elkaar doorbrengen en boeken lezen. Wanneer de auto van het gezin een dier raakt, verstoren ze langzaam maar zeker de rust op het eiland.
Deze games zijn geen kinderspel… De Koreaanse serie Squid Game mondde na de release op streamingdienst Netflix in korte tijd uit tot een enorme hit. Binnen twee weken stond het met gemak in de top tien best bekeken series in ruim negentig landen. Filmwerk uit Azië, en dan met name uit Zuid-Korea, is momenteel sowieso erg hot. Zo won Parasite, een zinderende thriller van regisseur Bong Joon Ho, in 2020 nog een Oscar voor Beste Film. Op Netflix verschijnt de ene na de andere Koreaanse dramaserie, en zelfs op het gebied van muziek wint de K-popcultuur in het westen langzaam terrein. Squid Game werd alleen al in Nederland zo populair, dat je in steden als Rotterdam en Maastricht een van de kinderspellen in real life kon naspelen! Maar wat maakt deze serie van regisseur Hwang Dong-Hyuk nu eigenlijk zo bijzonder?
Twee detectives halen kastanjes uit het vuur. Midden in oktober verscheen Kastanjemanden (‘kastanjeman’) op Netflix. De Deense crimeserie is gebaseerd op Oktober, de debuutthriller van Søren Sveistrup. Terwijl de natuur zich langzaam onderdompelt in een geel, rood en bruin herfstpalet, vinden er een aantal lugubere moorden plaats in de buitenwijken van Kopenhagen en de omringende bossen. De lichamen zijn ernstig verminkt, in vreemde posities opgehangen en er zijn een of meer ledematen afgehakt. Opmerkelijk is dat bij ieder lijk een poppetje van kastanjes is achtergelaten. Met het kastanjepoppetje als enige aanknopingspunt, gaan twee rechercheurs op zoek naar de grote kastanjeman – lees: de dader – achter de verschrikkelijke moorden.