Knokkend de zomer door in Knokke Off. Met tegenzin brengt de Nederlandse Daan (Eliyha Altena) met zijn moeder Melissa (Anna Drijver) de zomer door in Knokke. Aanvankelijk lijken moeder en zoon een kampeervakantie te houden in het Belgische kustplaatsje. Van ontspannen dagjes aan zee komt echter niet veel terecht. Melissa heeft haar zinnen gezet op een baantje als nanny bij een van de rijke gezinnen in Knokke. Daan gaat werken in de beachclub van Jacques (Gene Bervoets). Gaandeweg de serie blijkt Melissa een urgent motief te hebben om de zomer in Knokke te verblijven, terwijl Daan verstrikt raakt in een verraderlijke driehoeksverhouding met de knappe Louise (Pommelien Thijs) en haar gewelddadige vriend Alex Vandael (Willem De Schryver). Knokke Off is de nieuwste zomerse Netflix-serie van Vlaamse bodem die, net als Twee Zomers, de kijker tien afleveringen lang genadeloos meesleurt in een dramatische plot met thrillerachtige elementen.

Titel: De kleuren van de zee Auteur: Miriam Bruijstens Uitgeverij: Van Goor Genre: Young Adult Bladzijdes: 272 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-90-003-8897-4 Hannah ziet haar droom werkelijkheid worden als ze met haar ouders verhuist naar een vuurtoren bij een rustig dorpje aan zee. Tot haar laatste jaar op de nieuwe middelbare school begint, kan Hannah rekenen op een lange, lome zomer die in het teken staat van het vertrouwd raken met haar nieuwe woonplaats. Tijdens een van haar eerste wandelingen op het strand ontmoet Hannah een hechte groep vrienden die vaak bij elkaar komt rond het kampvuur. Dankzij een liefdevolle ontvangst wordt Hannah op haar gemak gesteld om eerlijk te zijn over haar ADHD en het feit dat ze drie ouders heeft. Tot haar verbazing blijkt de groep uit allemaal kleurrijke personen te bestaan. De kleuren van de zee van Miriam Bruijstens verkent Hannahs zomer met haar nieuwe vrienden waarin spannende uitjes worden afgewisseld met diepzinnige gesprekken over coming-of-age thema’s.

Dromen van een betere toekomst. De negendelige serie De droom van de jeugd volgt het leven van de Brabantse familie Wander. Het dramatische familie-epos omspant ongeveer veertig jaar waarin historische gebeurtenissen verweven worden door het wel en wee van de verschillende gezinsleden. De twee oudste kinderen trekken eind jaren zestig naar Utrecht om daar te gaan studeren. In het studentenleven ontmoet Carla de serieuze Alex, een zwarte jongen van wie ze onverhoeds zwanger raakt. Het nieuws is een klap: Carla heeft een moeilijke band met haar moeder Rosalie, zit niet te wachten op het moederschap en koestert ambities om na haar studie carrière te maken. Samen met Alex bedenkt ze een manier om abortus te plegen. Max vertrekt met fotograaf Hans naar Parijs om foto’s te maken van de roerige studentenopstand. De twee achtergebleven kinderen Suus en Frans krijgen thuis met de ernstige ziekte van hun moeder te maken. Een bericht dat de hele familie Wander bij elkaar brengt, waarna de banden binnen de gezinsleden de eerste scheuren zullen vertonen.

Titel: Weg met Eddy Bellegueule Originele titel: En finir avec Eddy Bellegueule Auteur: Édouard Louis Uitgeverij: De Bezige Bij Vertaling: Edu Borger Genre: Autobiografie, non-fictie Bladzijdes: 202 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-94-031-0210-8 Eddy Bellegueule groeit op in de jaren 90 in de Noord-Franse streek Picardië. Zijn ouders zijn arm en leven van de bijstand. Net als de meeste gezinnen in het dorpje zijn ze afhankelijk van de nabijgelegen fabriek. Hier werkt Eddy’s vader lange dagen om het arbeidersgezin te onderhouden. Al sinds zijn jonge jaren voelt Eddy zich in buitenstaander. Niet alleen binnen zijn eigen familie, maar ook in het Picardische dorp. De mensen om hem heen vinden Eddy een ‘verwijfd jongetje’. Nog voordat hij met zijn geaardheid zal worstelen, wordt hij al gepest door zijn klasgenoten. Zijn vader geeft hem er in een dronken bui vaak van langs en moeder vernedert hem verbaal omdat hij: ‘niet normaal [is] dat gastje’. In Weg met Eddy Bellegueule beschrijft socioloog Édouard Louis zijn jeugd als Eddy Bellegueule en tracht op basis van zijn herinneringen het beklemmende arbeidersmilieu vol armoede, homofobie en racisme waarin hij is opgegroeid laagje voor laagje te ontleden en te doorgronden.

Titel: Wij zijn van diamant Auteur: Alex Boogers Uitgeverij: Hollands Diep Genre: Literatuur Bladzijdes: 375 Uitvoering: e-book ISBN: 978-90-488-5518-6 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik via Hebban een recensie-exemplaar ontvangen van de uitgeverij Deze recensie verscheen eerder op Hebban Wij zijn van diamant, de nieuwste roman van Alex Boogers, volgt broers William en Markus. Hun vader is onlangs overleden en moeder heeft het zowel mentaal als financieel moeilijk. Geïnspireerd door avonturier en cultheld Christopher McCandless, laat filosofiestudent William zijn familie zonder iets te zeggen in de steek. Hij vliegt naar Amerika waar hij op zoek gaat naar zichzelf in de wildernis rondom metropool Seattle. Broer Markus reist hem achterna. Hij wil weten waarom William zo plotseling uit Vlaardingen is vertrokken. Boogers spoelt vervolgens verder door in de tijd: er is een lichaam gevonden onderaan de Snoqualmie Falls. Voor de lezer wordt al snel duidelijk dat een van de twee broers dood is. Rangers van het National Park worden samen met de Amerikaanse politie ingeschakeld om het dode lichaam op te sporen, te identificeren en de doodsoorzaak vast te stellen.

Titel: Niet geboren op mijn verjaardag. Een slachtoffer van adoptiefraude en misbruik vecht voor haar identiteit Auteur: Sam van den Haak Uitgeverij: GrowingStories Genre: Autobiografie Bladzijdes: 280 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-94-930-8984-6 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik van Uitgeverij GrowingStories een recensie-exemplaar ontvangen Link naar mijn recensie op Hebban Een hardnekkig beeld dat van adoptie heerst benadrukt dat kinderen uit arme landen of gebroken gezinnen een betere toekomst wordt geboden bij een liefhebbend gezin (in een vaak westers land). Hierdoor vergeten we vaak dat veel adoptieverhalen niet aan dit geromantiseerde beeld voldoen. In Niet geboren op mijn verjaardag vertelt Sam van den Haak haar aangrijpende levensverhaal. Op haar derde werd ze van Sri Lanka naar Nederland gevlogen. Sam kwam terecht bij Nederlandse ouders die hun handen vol hadden aan de zorg voor hun twee gehandicapte zoons. Daarnaast kampten ze met hun eigen onverwerkte trauma’s en psychische problemen. De zorg voor Sam stond op een laag pitje, waardoor ze zich nooit echt thuis heeft gevoeld binnen het adoptiegezin. Wanneer ze door haar adoptievader als tiener uit huis wordt gezet, moet Sam voor zichzelf gaan zorgen. Maar hoe moet ze zich redden als ze nooit echt zorgzaamheid heeft gekend?

Titel: Nu ik je zie. Op zoek naar mijn vader Auteur: Merlijn Kamerling Uitgeverij: Boekerij Genre: Non-fictie Bladzijdes: 288 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-90-225-8234-3 Als acteur Antonie Kamerling op 6 oktober 2010 uit het leven stapt, is Nederland geschokt. Hij laat veel vragen achter. Vragen die zijn elfjarige zoon Merlijn vervolgens tijdens zijn puberteit uit de weg gaat. Hij praat niet meer over zijn vader, is vervelend op school maar extra lief voor zijn moeder Isa Hoes en zusje Vlinder. Tien jaar na zijn dood komt Merlijn als twintiger tot de conclusie dat hij zijn vader niet langer kan negeren. Heel Nederland heeft immers een mening over Antonie en lijkt hem te kennen, behalve hijzelf. Nu ik je zie begint met de dappere eerste stappen van Merlijns zoektocht naar zijn vader. Hij koopt foto’s en posters via Marktplaats en vraagt productiehuizen om dvd’s van oude interviews met Antonie. Daarnaast bekijkt hij de eerste afleveringen van Goede Tijden, Slechte Tijden; de serie waardoor Antonie als Peter Kelder zo bekend is geworden in Nederland.

Afstand en nabijheid in Close. Na de ophef rondom zijn debuutfilm Girl (2018) komt Belgische regisseur Lukas Dhont met Close. Hoewel Girl aanvankelijk goed werd ontvangen en diverse prijzen in de wacht sleepte, zorgde het verhaal over een transmeisje gaandeweg voor kritiek en onbegrip. Voor Close, een op persoonlijke ervaringen gebaseerd verhaal, ging Dhont voor het scenario opnieuw een samenwerking aan met acteur en schrijver Angelo Tijssens. In plaats van een transgender meisje, zoomt de Frans-Nederlandstalige film Close in op boezemvrienden Léo (Dambrine) en Rémi (De Waele). De twee dertienjarige jongens zijn onafscheidelijk. Ze trekken de hele zomer met elkaar op, lachen en stoeien, blijven bij elkaar logeren en zodra Rémi met zijn oboe optreedt met een orkest, zit Léo steevast in het publiek.

Uit het juiste (helden)hout gesneden. Samen met haar vader Augustus (Gijs Naber) woont de elfjarige Lampje (Lotte Jonker) in een vuurtoren die nog net aan het vasteland vastzit. Omdat Augustus moeizaam loopt, neemt Lampje heimelijk de taak op zich om iedere avond de vuurtorenlamp aan te steken. Sinds de dood van haar moeder hebben Lampje en haar vader het niet breed. Na het beklimmen van de eenenzestig treden hoopt het meisje steevast dat er nog genoeg lucifers in het doosje zitten. Op een stormachtige avond slaat echter het noodlot toe. Lampje ontdekt dat er in de vuurtoren geen enkele lucifer meer te vinden is. De vuurtorenlamp blijft uit, met alle gevolgen van dien. Augustus neemt de schuld op zich, waarna hij zeven jaar lang wordt opgesloten en Lampje naar het Zwarte Huis wordt gestuurd.

Titel: De geur van een moeder Auteur: Lucia van den Brink Uitgeverij: Ambo|Anthos Genre: Literatuur Bladzijdes: 272 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-90-263-5477-9 Link naar mijn recensie op Hebban Dertiger Lentl is in De geur van een moeder van Lucia van den Brink een succesvol tatoeëerder. Ze zet mooie en krachtige woorden op de huiden van haar klanten. Bijna niemand weet dat ze ook zichzelf tatoeëert. De woorden die op haar eigen lichaam prijken zijn minder mooi. Ze ‘versiert’ haar huid namelijk met scheldwoorden die sinds haar jeugd door haar hoofd zijn blijven echoën. Wat in haar kindertijd ooit begon met het krassen van het woord ‘help’ op haar huid, is voor Lentl nu een manier geworden om met haar verleden om te gaan. Haar jeugd tekent zich door de zelfmoord van haar moeder, het alcoholisme van haar vader, mishandeling en verwaarlozing. Ook de woorden die mensen in Lentls huidige leven haar toedichten, komen hard binnen. Haar relatie met Julian, die uit een warm nest komt en haar worstelingen niet goed begrijpt, verloopt steeds stroever. En dan is er Kirsten: Lentls jeugdvriendin die haar muur af wil breken, maar die ze niet durft te vertrouwen.

Titel: Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold Auteur: Israel van Dorsten Uitgeverij: Uitgeverij Pluim Genre: Autobiografie, Roman Bladzijdes: 296 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-94-933-0423-9 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik van Uitgeverij Pluim een recensie-exemplaar ontvangen Link naar mijn recensie op Hebban In 2019 zoekt een jongen hulp bij een café midden in het Drentse plaatsje Ruinerwold. Zijn woonsituatie in een naburige boerderij is niet meer vol te houden. Het bericht van de politie-inval die niet veel later volgt, wordt groots door de (internationale) media opgepakt. Artikelen koppen de wildste verhalen over ‘het spookgezin uit Ruinerwold’. Nadat in de vijfdelige documentaire De kinderen van Ruinerwold (2021) van Jessica Villerius in beeld is gebracht hoe het gezin heimelijk leefde in de benauwende greep van het geloof van vader Gerrit Jan, vertelt Israel van Dorsten in zijn autobiografische debuut Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold over zijn eigen (traumatische) jeugdervaringen. Hij legt het proces uit waarin hij geleidelijk het geloof is kwijtgeraakt en vervolgens de kracht vond om te ontsnappen aan het fysieke en mentale misbruik van zijn vader.

Titel: Dodo Auteur: Mohana van den Kroonenberg Uitgeverij: De Vier Windstreken Genre: Jeugdliteratuur Bladzijdes: 180 Uitvoering: Hardcover ISBN: 978-90-511-6887-7 Dodo van Mohana van den Kroonenberg volgt brugklasser Dorian. Dorian stottert, maar op de basisschool maakte niemand er een probleem van. Daar kon hij bovendien rekenen op de steun van zijn beste vriend Ramses. In de brugklas verandert dit. Al bij de voorstelronde gaat het mis. Dorian komt niet uit zijn woorden waardoor hij van zijn naam ‘Do-do’ maakt. Alsof dat niet al erg genoeg is, doet Ramses helemaal niets om hem te helpen! Nu ze ineens ‘brugsmurfen’ zijn groeien de twee beste vrienden steeds verder uit elkaar. Bij zijn andere klasgenoten vindt Dorian geen aansluiting, en met een wee gevoel in zijn maag verlangt hij terug naar de ‘lange slentervakantie aan zee’ samen met Ramses en zijn ex-klasgenootjes Nikita en Sabine. Om wraak te nemen op Ramses, breekt hij hun belangrijkste belofte door zijn lange haar af te knippen en te stoppen met drummen. Maar in plaats van dat het oplucht, voelt Dorian zich vervolgens alleen maar ellendiger en eenzamer.