Het zoutpad: indringend reisverhaal in ongezouten schrijfstijl

24 februari 2022
Leestijd: 4 min.
, ,
het-zoutpad-raynor-winn_header

Titel: Het zoutpad. Over oude wegen naar een nieuw begin
Originele titel: The Salt Path
Auteur: Raynor Winn
Uitgeverij:
Uitgeverij Balans
Vertaling: Annemie de Vries
Genre:
Non-fictie
Bladzijdes:
218
Uitvoering:
Paperback
ISBN:
978-94-638-2105-6

In Het zoutpad heeft vijftiger Raynor Winn haar leven aanvankelijk helemaal op de rit. Samen met haar man Moth runt ze een succesvolle bed and breakfast in een prachtige gerenoveerde boerderij op het Britse platteland. Hun kinderen Tom en Rowan gaan studeren en verlaten het ouderlijk huis. Om een goede vriend te steunen, heeft Moth geïnvesteerd in zijn bedrijf. Wanneer dit bedrijf failliet wordt verklaard, worden de financiële schulden via een onterechte claim ook op de familie Winn verhaald. Er volgt een rechtszaak die Raynor en Moth geruïneerd achterlaat. In één klap raken ze hun werk en huis kwijt. Op hetzelfde moment krijgt Moth de diagnose CBD, een neurodegeneratieve aandoening met een levensverwachting van zes jaar.

1014 kilometer wandelen

Op de dag dat Raynor en Moth door de deurwaarders uit hun mooie boerderij worden gezet, besluit het koppel een langgekoesterde wens in vervulling te laten gaan. Op weg naar het Zuid-Engelse Minehead in Somerset, kopen ze van hun laatste geld een simpele tent, rugzakken, een gasbrander, kleding en wat voedsel. Met The South West Coast Path – een wandelgids van Paddy Dillon – op zak, beginnen Raynor en Moth vanuit Minehead met het lopen van het South West Coast Path. Deze National Trail van 1014 kilometer lang begint in Minehead, en slingert langs kliffen, duingebieden, bossen en zeegezichten door het pittoreske Cornwall langs de historische havenstad Plymouth tot aan het vissersstadje Poole in Dorset. Hun wanhoopsdaad om het leven als twee daklozen te ontlopen, is door Moths ziekte niet zonder risico. Hij heeft moeite met het dragen van zijn backpack, zit onder de medicatie tegen de zenuwpijn en voelt zich tijdens hun tocht vaak uitgeput.

Natuurgeweld in levendige passages

Het zoutpad is het debuut van Winn die inmiddels ook het vervolg De wilde stilte op haar naam heeft staan. In Het zoutpad ontvouwt zich een indringend reisverhaal dat Winn prachtig decoreert met beschrijvingen van de woeste natuur, Moths strijd met CBD en het overleven met weinig geld op zak en de barre weersomstandigheden. Zo regent en stormt het regelmatig tijdens hun wandeltocht, en sleurt Winn je mee met haar levendige passages over de ongemakken tijdens dit natuurgeweld in combinatie met hun goedkope uitrustingen. Het zoutpad staat daarnaast stil bij de ontmoetingen van Raynor en Moth met uiteenlopende mensen die (een deel van) de tocht ook maken, bewoners van de plaatsjes die ze doorkruisen en – indien het budget dit toelaat – horecapersoneel in de cafeetjes tijdens hun afternoontea.

Het zoutpad is poëtisch en filosofeert er ongezouten op los

Winns schrijfstijl wisselt van poëtisch naar filosoferend en soms ronduit ongezouten wanneer de auteur iets beschrijft wat haar aan het hart gaat. Ondanks de prachtige stukken over de natuur, valt Het zoutpad geregeld in herhaling. Ook zijn niet alle passages even sterk geschreven. De historische achtergrond en toeristische wetenswaardigheden van de Zuid-Engelse kuststreek houden de plot interessant. Tussendoor peinst Winn erop los. Wat betekent het om dakloos te zijn? Hoe haal je alles uit het leven? Ze bekommert zich regelmatig over de maar liefst 280.000 daklozen in het Verenigd Koninkrijk:

“Hoe komt het dat maar zo weinig mensen begrijpen dat iedereen behoefte heeft aan een plek voor zichzelf? Is er een crisistijd voor nodig om te zorgen dat we de narigheid van daklozen kunnen zien? […] Kunnen wij als volk alleen op nood reageren als we die erg genoeg vinden?”

Met Het zoutpad laat Winn zien dat dakloos-zijn veel oorzaken kan hebben, en dat je als mens vaak – ook op latere leeftijd – veel meer in je mars hebt dan je denkt.


📖 Ook lezen? Koop hier Het zoutpad of steun je boekhandel via Libris.

Eindoordeel: Het zoutpad
4
Eline

2 reacties

  • Lalagè 4 maart 2022op08:03

    Ik houd erg van de schrijfstijl van Raynor Winn, maar jij was dus niet overal even enthousiast over. Ben wel benieuwd waar dat dan aan ligt. Misschien kwam het doordat je de vertaling hebt gelezen. Ik heb zelf voor de Engelse versie gekozen. In de winkel las ik een klein stukje van de vertaling en dat sprak me minder aan.

    • Eline 4 maart 2022op13:30

      Klopt, ik vond haar beschrijvingen van de natuur en haar overpeinzingen erg goed beschreven. Maar qua verhaal vond ik het soms iets te kort door de bocht gaan, waardoor die stukken niet goed uit de verf kwamen. Jouw reactie geeft me een reden om weer eens een boek in de originele taal te gaan lezen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.