En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer: heilzame novelle over dementie

15 september 2022
Leestijd: 3 min.
, ,
en-elke-ochtend-wordt-de-weg-naar-huis-steeds-langer-fredrik-backman_header

Titel: En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer
Originele titel:
Och varje morgon blir vägen hem längre och längre
Auteur:
Fredrik Backman
Uitgeverij:
Uitgeverij Q
Vertaling: Edith Sybesma
Genre:
Kort verhaal
Bladzijdes:
64
Uitvoering:
Hardcover
ISBN:
978-90-214-0690-9

‘Het is vreemd hoe mensen altijd banger lijken te zijn om oud te worden, dan om dood te gaan,’ schrijft Fredrik Backman in het voorwoord van En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer. Gevolgd door: ‘Dit is een verhaal over herinneringen en loslaten’. Omgaan met dementie is voor zowel de patiënt als voor de naasten zwaar. In dit korte verhaal van Backman verliest een oude man langzaam zijn geheugen. Hij lijdt aan alzheimer en de mist die in zijn hoofd hangt, wordt steeds dikker. In vlagen van herinneringen die de man desondanks willekeurig overspoelen, leert de lezer hem kennen als een zorgzame echtgenoot, ietwat kille vader en betrokken opa.

Wiskunde en de ruimte

De opa van Noah is oud: ‘zo oud dat het te laat is om volwassen te worden’. Wanneer Noah naast zijn opa op een bankje aan het plein gaat zitten, besluiten de twee samen door de herinneringen van de oude man te wandelen. Net als zijn opa houdt Noahnoah, zoals de jongen liefkozend wordt genoemd, van wiskunde en de ruimte. Met zijn zoon deelt de oude man deze band helaas niet. Noahs vader houdt van talen en van muziek, zaken waar Noahs opa zich niet voor open heeft willen stellen. Nu zijn geheugen hem langzaam in de steek laat, ziet hij in dat hij zijn zoon tekort heeft gedaan. Daar komt nog bij dat de herinneringen aan zijn overleden vrouw steeds lastiger vast te houden zijn. Noah probeert zijn opa te helpen, maar het fictieve pleintje waar ze vanaf het bankje op uitkijken wordt steeds kleiner. De gebouwen eromheen raken vervallen en storten langzaam in.

En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer is heilzaam en hoopvol

En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer is een hartverwarmend, maar tegelijkertijd hartverscheurend verhaal over de gevolgen van alzheimer. Hoe belangrijk zijn meningsverschillen wanneer je geheugen je in de steek laat? Hoe betrouwbaar is ons brein met het verstrijken van de jaren? En wat blijft er van iemand over als herinneringen geen houvast meer bieden? In een verbeeldingsrijke, emotionele taal vol metaforen beschrijft Backman hoe iemand afglijdt in verwarring en desoriëntatie. Ankerpunten in het geheugen van de oude man worden gevormd door thema’s als familie, liefde en het koesteren van de resterende momenten samen. Hoewel dit clichématig klinkt, en de schrijfstijl vaak sentimenteel is, zorgt de focus op de vertederende band tussen Noah en zijn opa voor een heilzaam einde. Zo laat deze korte novelle over een steeds langere route door het brein, de lezer toch nog hoopvol achter.


📖 Ook lezen? Koop hier En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer of steun je boekhandel via Libris.

Eindoordeel: En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer
4
Eline

Ontdek meer van Eline schrijft hier

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

Geen reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.