De dag die nooit komt: een spannende ode aan het leven

11 juni 2018
Leestijd: 3 min.
, ,
de-dag-die-nooit-komt-reps_header

Titel: De dag die nooit komt
Auteur: Oliver Reps
Uitgeverij: De Harmonie
Genre: Young Adult
Bladzijdes: 174
Uitvoering: Paperback
ISBN: 978-94-633-6038-8

In één nacht kijkt de zeventienjarige filmliefhebber Elias terug op de gebeurtenissen uit zijn leven. Beelden van de moeizame geboorte van zijn zusje Evi en de band met zijn beste vriendin Polly doemen op uit de sigarettenrook terwijl zijn kamer zich vult met de muziek die voor de jongen zoveel betekent. Als lezer ben je direct gegrepen door het mysterie dat Elias omhult. Wie is Polly? Wat is er aan de hand met zijn zusje Evi? En wat heeft er zich die zomer afgespeeld?

Oud concept in een nieuw jasje

Concepten over onheilspellende zomers zijn niets nieuws, denk bijvoorbeeld aan Het smelt van Lize Spit. Ook de psychologische gedachtenstroom van puber Elias, die rijkelijk over de pagina’s vloeit, is niet nieuw: het beste voorbeeld hiervan is misschien wel The Catcher in the Rye van J.D. Salinger. Toch weet Oliver Reps de spanning in zijn debuutroman De dag die nooit komt (de titel is een verwijzing naar het gelijknamige nummer van Metallica) er goed in te houden. En daar heeft hij aanzienlijk minder pagina’s voor nodig dan het geweldige debuut van Spit en is zijn roman ook nog eens behapbaarder dan de klassieker van Salinger.

Als een mysterieuze Bermudadriehoek

Elias is een gevoelige jongen met veel woede in zich. Om zijn gedrag onder controle te houden gaat hij “elke tweede donderdag” naar een psychiater: Henry. Naarmate Elias zijn leven steeds meer aan de lezer ontvouwt, begrijp je zijn drang om zijn woede af te reageren maar al te goed. Zijn zieke zusje heeft zijn afkeer voor onrecht al vroeg aangewakkerd en zo gaat Elias door het lint bij het zien van pesterijen op school. Al snel vraagt hij zich af: “Want waarom Evi en niet ik? Het had net zo goed ik kunnen zijn, we hebben dezelfde ouders, dezelfde genen. En als het had gekund dan had ik met Evi geruild.” Als Elias op een dag Polly tegenkomt raken de twee snel bevriend. Polly kan het ook met Evi goed vinden en de drie vormen al snel een onafscheidelijk, maar mysterieus groepje. Films, boeken en muziek aanraders worden onderling uitgewisseld en zo nemen Elias en Evi hun beste vriendin op een dag ook mee naar het geheime kreekje in het nabijgelegen bos. De drie beleven er heerlijke middagen, avonden en zelfs nachten als het weer dat toelaat. Totdat het noodlot toeslaat en alles uit de hand dreigt te lopen…

De dag die nooit komt is een spannende ode

Want dat het verkeerd af gaat lopen, dat weet Reps vanaf de eerste pagina sterk aan de lezer over te brengen. Deze spanning weeft Reps door de verschillende flashbacks heen waarin Elias over zijn leven vertelt. Knap is vooral de manier waarop Reps afschuwelijke taferelen vrij emotieloos op papier weet te zetten. Hij slaagt er op die momenten in om de stem van Elias perfect te vangen, aangezien de jongen bij vlagen ook zeer sarcastisch – cynisch zelfs – uit de hoek kan komen. Verrassend is ook om te zien dat de talloze verwijzingen naar films, platen en boeken ook daadwerkelijk iets aan het verhaal toevoegen en de leeservaring van de lezer daardoor nog meer vorm krijgt. De dag die nooit komt is een boek dat je in één nacht uit kunt en wilt lezen. Het is een ode aan het leven, de vriendschap, maar tegelijkertijd ook aan de liefde en de kunst. Het boek eindigt niet onverwachts en voelt misschien juist daarom, in al haar gruwelijkheid, als een klap in het gezicht.


Eindoordeel: De dag die nooit komt
4.5
Eline

Geen reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.