Trage maar meeslepende psychologische thriller.
“I used to believe that people determine their own lives. Yet there is one force more powerful than free will: our unconscious.”
Met deze freudiaanse woorden opent cognitieve gedragstherapeut Jean Holloway (Naomi Watts) Netflix’ Gypsy (2017). In onze drukke, moderne samenleving zijn onze keuzes eindeloos. We zouden bijna vergeten dat we onder de oppervlakte gedreven worden door ons onderbewuste. Dat Freud nog steeds relevant is, maakt deze psychologische thriller snel duidelijk als blijkt dat Jean moeite heeft om grenzen te stellen tussen de therapiesessies met haar cliënten en haar privéleven.
Not a single crack in the façade…?
In Gypsy leren we de 49-jarige Jean kennen, een succesvolle psycholoog in New York. Ze woont samen met haar man Michael (Billy Crudup) en hun 8-jarige dochter Dolly (Maren Heary) in een villa buiten de grote stad. Ze lijkt het perfecte leven te leiden. De eerste barstjes worden echter zichtbaar als Michael steeds meer moeilijkheden krijgt op zijn werk, en Dolly symptomen van genderdysforie vertoont wat voor lastige situaties zorgt op haar school. Jean begint zich steeds meer op het leven van haar cliënten te storten…
Boundaries…
Net als in de HBO-serie (2008-2010) In Therapy (en de Nederlandse bewerking In therapie, 2010) zien we Jean veel in haar fauteuil zitten terwijl ze haar cliënten tijdens de sessies weloverwogen vragen stelt. Maar Gypsy gaat nog een stap verder. Onder de naam van haar alter ego, Diane Hart, legt Jean contact met de mensen waar haar cliënten tijdens de sessies over praten. Zo mengt Jean zich in de alternatieve levensstijl van Rebecca Rogers, de dochter van haar cliënt Claire Rogers (Brenda Vaccaro). Ze brengt een bezoekje aan het appartement van de drugsverslaafde Allison Adams (Lucy Boynton). En er ontstaat een affaire tussen ‘Diane’ en de twintiger Sidney Pierce (Sophie Cookson), de fascinerende ex-vriendin van Jeans cliënt Sam Duffy (Karl Glusman).
Gypsy is traag maar meeslepend
Voor de kijker lijken deze toenaderingspogingen aanvankelijk nog een uiting van ongepaste – echter wel oprechte – bezorgdheid. Maar al snel overschrijdt Jean steeds meer professionele grenzen. Ze gaat zelfs zo ver dat ze tijdens de sessies niet langer bezig is met de vooruitgang van haar cliënten. Ze gebruikt in plaats daarvan de tijd om de relaties tussen haar (onwetende) cliënten en hun sociale cirkel naar haar hand te zetten. Gypsy werkt op die manier toe naar een stereotype. Namelijk, dat van een therapeut die, naast een midlife crisis, zelf ook het één en ander aan emotionele bagage met zich meedraagt. In dit geval grijpt Jean net iets te vaak naar de fles bourbon. En ze houdt er tevens een geheim appartementje op na.
Sterke dialogen en chemie in Gypsy
Gaandeweg de serie blijkt het door Jean gecreëerde persona Diane Hart in het verleden nog wel vaker te zijn opgedoken. Wellicht omdat zij het verleden nog niet heeft afgesloten. Jean zwerft als een nomade door haar emotionele leven. Ze is niet in staat om zich aan iets of iemand te binden. Door de trage ontwikkeling van de verhaallijn, is dit klassieke beeld van een gekwelde psycholoog niet storend. Integendeel, je raakt als kijker juist steeds dieper verstrikt in haar duistere psyche. Helaas werd al vrij snel na de lancering van de eerste tien afleveringen van Gypsy duidelijk dat Netflix geen tweede seizoen zal ondersteunen. Ook ontving de serie een stroom aan negatieve reacties. Redenen dat Gypsy wél een tweede seizoen verdient is niet alleen de uitstekende cast. De dialogen zijn ijzersterk en de verleidelijke chemie tussen Jean en Michael en ‘Diane’ en Sidney spat van het beeldscherm af. Gypsy doet niet aan schokkende plotwendingen, maar het hoge dramagehalte en het staaltje wrede manipulatie zorgen voor een spannende en sexy serie die je hoe dan ook af wilt kijken.
Lees ook mijn recensie van De psychiater en het meisje.
Eindoordeel: Gypsy (2017)
-
Verhaal
-
Personages
-
Muziek
Samenvatting
Gypsy bevat een uitstekende cast, sterke dialogen en veel chemie tussen de personages. Het hoge dramagehalte en het staaltje wrede manipulatie zorgen voor een spannende serie die je hoe dan ook af wilt kijken.
Productie: Lisa Rubin | Cast: Naomi Watts, Sophie Cookson, Billy Crudup, e.a. | Duur: 10 afl. van 50 min. | Scenario: Lisa Rubin, Jonathan Caren, e.a. | Genre: Drama, Thriller | Jaar: 2017
- Yellowface: satirische thrillerroman over schrijverschap, culturele toe-eigening en de invloed van social media - 22 april 2024
- Schoon: onberispelijke roman zoekt naar zingeving in een betekenisloos bestaan - 15 april 2024
- Ganbatte: zelfhulpbundel biedt wijsheden om je best te doen en niet op te geven - 11 april 2024
Ontdek meer van Eline schrijft hier
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Geen reacties