Twee detectives halen kastanjes uit het vuur. Midden in oktober verscheen Kastanjemanden (‘kastanjeman’) op Netflix. De Deense crimeserie is gebaseerd op Oktober, de debuutthriller van Søren Sveistrup. Terwijl de natuur zich langzaam onderdompelt in een geel, rood en bruin herfstpalet, vinden er een aantal lugubere moorden plaats in de buitenwijken van Kopenhagen en de omringende bossen. De lichamen zijn ernstig verminkt, in vreemde posities opgehangen en er zijn een of meer ledematen afgehakt. Opmerkelijk is dat bij ieder lijk een poppetje van kastanjes is achtergelaten. Met het kastanjepoppetje als enige aanknopingspunt, gaan twee rechercheurs op zoek naar de grote kastanjeman – lees: de dader – achter de verschrikkelijke moorden.

Een juwelenroof met girlpower. Debbie Ocean (Sandra Bullock), de zus van crimineel Danny Ocean (Ocean’s 11–13, 2001-2007), kan er ook wat van. Dit blijkt vrijwel direct uit de openingsscène van Gary Ross’ (The Hunger Games, 2012) nieuwste Ocean’s film: Ocean’s 8 (2018). Nog dezelfde dag dat ze op vrije voeten komt, pleegt ze een ingenieuze winkeldiefstal. Vervolgens verblijft ze op de kosten van anderen in een van de meest luxe hotels van New York. Debbies tijdelijke onderkomen is niet zonder reden. Ze heeft haar zinnen gezet op de diefstal van een diamantketting die elk jaar tijdens het prestigieuze Met gala in het Metropolitan Museum of Art door een ander topmodel wordt gedragen.

Is deze Amerikaanse liveaction versie hot or not? De Netflix originals schieten als paddenstoelen uit de grond. Eind augustus verscheen de Netflix Original Film Death Note (2017), een Amerikaanse remake van de manga en gelijknamige anime uit 2006.

Graphic novel adaptatie over sterke spionne in Berlijn. De sterke vrouwen spatten dit jaar van het scherm af. Na Wonder Woman (2017) draaide deze zomer Atomic Blonde (2017) in de bioscoop. Regisseur David Leitch baseerde zijn spionagethriller op de graphic novel The Coldest City (2012) van schrijver Antony Johnston en tekenaar Sam Hart.

Titel: Detective Conan (#1) Auteur: Gosho Aoyama Uitgeverij: Kana Vertaling: NT Entertainment BVBA Genre: Graphic Novel Bladzijdes: 182 ISBN: 978-90-867-7046-5 Detective Conan is een manga geschreven en getekend door Gosho Aoyama (1963). Geïnspireerd op de verhalen van Arthur Conan Doyle’s wereldberoemde detective Sherlock Holmes, publiceerde Aoyama in 1994 voor het eerst de avonturen van zijn eigen personage Conan Edogawa. Inmiddels zijn er bijna honderd delen verschenen. Detective Conan is daarnaast een succesvolle animeserie en ook de mangareeks loopt nog steeds. Een paar jaar geleden verscheen Detective Conan in de Nederlandse boekhandels. Er zijn tot nu toe dertien volumes in het Nederlands verschenen. Het leuke is dat alleen de tekst is vertaald. De manga leest dus net als in Japan gewoon van rechts naar links! Hieronder lees je mijn recensie van het eerste deel uit de mangaserie Detective Conan.

Vandaag is het weer tijd voor deel 3 van de ‘wat las ik vroeger’-reeks. Vorige keer heb ik boeken uit de genres griezelverhalen en fantasy besproken. Dit keer zal ik het genre detective/misdaad behandelen. Lees je weer mee? 🙂

Notitieboek werpt ethische vragen op in animeserie Death Note. Als je van Japanse anime houdt, kun je er eigenlijk bijna niet omheen. Volgens velen is de animeserie Death Note van Madhouse een absolute aanrader. De serie is een mix van de genres suspense, ‘whodunnit’ en psychologische thriller. Het verhaal is gebaseerd op de gelijknamige manga van schrijver Tsugumi Ohba en tekenaar Takeshi Obata. Iedere aflevering duurt slechts twintig minuten, maar dit is geen luchtige serie om tussendoor even lekker weg te kijken. Het verhaal begint bij Light Yagami, een veelbelovende honoursstudent.