Titel: Niet geboren op mijn verjaardag. Een slachtoffer van adoptiefraude en misbruik vecht voor haar identiteit Auteur: Sam van den Haak Uitgeverij: GrowingStories Genre: Autobiografie Bladzijdes: 280 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-94-930-8984-6 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik van Uitgeverij GrowingStories een recensie-exemplaar ontvangen Link naar mijn recensie op Hebban Een hardnekkig beeld dat van adoptie heerst benadrukt dat kinderen uit arme landen of gebroken gezinnen een betere toekomst wordt geboden bij een liefhebbend gezin (in een vaak westers land). Hierdoor vergeten we vaak dat veel adoptieverhalen niet aan dit geromantiseerde beeld voldoen. In Niet geboren op mijn verjaardag vertelt Sam van den Haak haar aangrijpende levensverhaal. Op haar derde werd ze van Sri Lanka naar Nederland gevlogen. Sam kwam terecht bij Nederlandse ouders die hun handen vol hadden aan de zorg voor hun twee gehandicapte zoons. Daarnaast kampten ze met hun eigen onverwerkte trauma’s en psychische problemen. De zorg voor Sam stond op een laag pitje, waardoor ze zich nooit echt thuis heeft gevoeld binnen het adoptiegezin. Wanneer ze door haar adoptievader als tiener uit huis wordt gezet, moet Sam voor zichzelf gaan zorgen. Maar hoe moet ze zich redden als ze nooit echt zorgzaamheid heeft gekend?

Titel: Nu ik je zie. Op zoek naar mijn vader Auteur: Merlijn Kamerling Uitgeverij: Boekerij Genre: Non-fictie Bladzijdes: 288 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-90-225-8234-3 Als acteur Antonie Kamerling op 6 oktober 2010 uit het leven stapt, is Nederland geschokt. Hij laat veel vragen achter. Vragen die zijn elfjarige zoon Merlijn vervolgens tijdens zijn puberteit uit de weg gaat. Hij praat niet meer over zijn vader, is vervelend op school maar extra lief voor zijn moeder Isa Hoes en zusje Vlinder. Tien jaar na zijn dood komt Merlijn als twintiger tot de conclusie dat hij zijn vader niet langer kan negeren. Heel Nederland heeft immers een mening over Antonie en lijkt hem te kennen, behalve hijzelf. Nu ik je zie begint met de dappere eerste stappen van Merlijns zoektocht naar zijn vader. Hij koopt foto’s en posters via Marktplaats en vraagt productiehuizen om dvd’s van oude interviews met Antonie. Daarnaast bekijkt hij de eerste afleveringen van Goede Tijden, Slechte Tijden; de serie waardoor Antonie als Peter Kelder zo bekend is geworden in Nederland.

Topdirigent Lydia Tár zwaait ook privé met dirigeerstok. Na de Amerikaanse MeToo-beweging zijn machtsmisbruik en grensoverschrijdend gedrag in eigen land het afgelopen jaar veelbesproken onderwerpen in de Nederlandse media. In dramafilm Tár van regisseur Todd Field (Little Children) wordt in een lange zit van ruim tweeënhalf uur een muzikaal psychologisch portret van de succesvolle dirigent Lydia Tár (Cate Blanchett) geschetst. Aan de hand van een diepzinnig interview met Adam Gopnik (The New Yorker) presenteert de gefictionaliseerde Tár zich als een intelligente, charismatische en ietwat neurotische vrouw. In de scenes die volgen, ontpopt ze zich tot iemand die niet alleen (als eerste vrouw ooit) het Berliner Philharmoniker dirigeert, maar ook haar directe omgeving. Achteraf gezien werd dit al duidelijk voorafgaand aan het interview; haar trouwe assistent Francesca Lentini (Noémie Merlant) kan foutloos het biografische stukje van de maestro uit het hoofd opzeggen. Gaandeweg de film komen er steeds meer van dit soort terugblikmomenten, en blijkt de reputatie van de topdirigent niet zo vlekkeloos te zijn als ze de kijker wil doen geloven.

Titel: De eerlijke vinder Auteur: Lize Spit Uitgeverij: Stichting CPNB Genre: Kort verhaal Bladzijdes: 92 Uitvoering: Hardcover ISBN: 978-90-596-5732-8 Na haar succesvolle debuut Het smelt keert Lize Spit in De eerlijke vinder (Boekenweekgeschenk 2023) terug naar het fictieve Bovenmeer. Hier woont gedurende de jaren 90 Jimmy die ‘behalve Tristans beste vriend ook een wereldberoemd verzamelaar in wording’ is. Iedere dag rijdt hij op zijn BMX langs winkels, automaten en sportkantines, op zoek naar geld dat verstopt zit in de achtergebleven winkelkarretjes, snoepmachines, geldautomaten en parkeermeters. Van het gevonden geld koopt hij zakken chips om zijn – de nostalgie – flippoverzameling compleet te maken. Tijdens zijn laatste ronde vindt Jimmy zomaar vijfhonderd frank. Wat je vindt mag je houden, luidt het spreekwoord. Maar voor hem gaat dit niet op: de eigenaresse van het geld betrapt Jimmy met haar zojuist gepinde biljetten. Hoe de jongen zich ook in bochten probeert te wringen om het geld te mogen houden (‘Tristan heeft een granaat van zo dichtbij horen afgaan dat zijn trommelvlies gesprongen is’), de vijfhonderd frank moet hij teruggeven aan de rechtmatige eigenaar. Er zit voor Jimmy niets anders op dan door te fietsen naar Tristan die dringend zijn hulp nodig heeft bij…

Afstand en nabijheid in Close. Na de ophef rondom zijn debuutfilm Girl (2018) komt Belgische regisseur Lukas Dhont met Close. Hoewel Girl aanvankelijk goed werd ontvangen en diverse prijzen in de wacht sleepte, zorgde het verhaal over een transmeisje gaandeweg voor kritiek en onbegrip. Voor Close, een op persoonlijke ervaringen gebaseerd verhaal, ging Dhont voor het scenario opnieuw een samenwerking aan met acteur en schrijver Angelo Tijssens. In plaats van een transgender meisje, zoomt de Frans-Nederlandstalige film Close in op boezemvrienden Léo (Dambrine) en Rémi (De Waele). De twee dertienjarige jongens zijn onafscheidelijk. Ze trekken de hele zomer met elkaar op, lachen en stoeien, blijven bij elkaar logeren en zodra Rémi met zijn oboe optreedt met een orkest, zit Léo steevast in het publiek.

Anthologie biedt macabere inkijk in het creatieve brein van Junji Ito. Hét Japanse antwoord op de Amerikaanse Stephen King is ongetwijfeld schrijver en tekenaar Junji Ito. In 2019 won hij de prestigieuze Eisner Award voor zijn manga-adaptatie van Mary Shelley’s klassieker Frankenstein. Door de jaren heen heeft de mangaka een indrukwekkend oeuvre opgebouwd. Zo produceerde hij een grote hoeveelheid korte en lange verhalen die allemaal één ding met elkaar gemeen hebben: horror. In Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre bracht Netflix in samenwerking met Studio Deen een selectie van twintig verhalen van papier naar beeldscherm. Het resultaat is een twaalfdelige serie vol zeer verschillende vertellingen. Sommige afleveringen beslaan één lang verhaal, andere episodes worden opgesplitst in meerdere bizarre plots die de kijker ieder op hun eigen manier doen gruwelen.

Titel: Cleopatra en Frankenstein Auteur: Coco Mellors Uitgeverij: Ambo|Anthos Vertaling: Gerda Baarman, Jan de Nijs Genre: Roman Bladzijdes: 448 Uitvoering: e-book ISBN: 978-90-263-6098-5 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik via Hebban een recensie-exemplaar ontvangen van de uitgeverij Deze recensie verscheen eerder op Hebban De Britse studente Cleo is haar lastige thuissituatie ontvlucht om haar geluk als aspirerend kunstenaar te beproeven in New York. In de drukke decembermaand ontmoet ze in ‘de stad die nooit slaapt’ op de valreep van het oude jaar de twintig jaar oudere Frank. Allebei hebben ze niet zo’n zin om 2007 in te luiden op een middelmatig Oud & Nieuw-feestje. De flirt mondt algauw uit in een romance die er veelbelovend uitziet. Nog geen half jaar later bezegelen de twee hun relatie met een bruisend huwelijk. Cleo’s zorgen om het verlopen van haar studentenvisum verdwijnen daarmee als sneeuw voor de zon. Ze trekt in bij Frank met de visie om schilderijen te maken en als zijn vrouw met volle teugen van het glamoureuze leven in New York te genieten. Voor Frank was trouwen nooit echt een prioriteit. Nu hij op latere leeftijd gebonden is, hoopt hij privé de stabiliteit te vinden die hij in zijn werk…

Titel: De geur van een moeder Auteur: Lucia van den Brink Uitgeverij: Ambo|Anthos Genre: Literatuur Bladzijdes: 272 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-90-263-5477-9 Link naar mijn recensie op Hebban Dertiger Lentl is in De geur van een moeder van Lucia van den Brink een succesvol tatoeëerder. Ze zet mooie en krachtige woorden op de huiden van haar klanten. Bijna niemand weet dat ze ook zichzelf tatoeëert. De woorden die op haar eigen lichaam prijken zijn minder mooi. Ze ‘versiert’ haar huid namelijk met scheldwoorden die sinds haar jeugd door haar hoofd zijn blijven echoën. Wat in haar kindertijd ooit begon met het krassen van het woord ‘help’ op haar huid, is voor Lentl nu een manier geworden om met haar verleden om te gaan. Haar jeugd tekent zich door de zelfmoord van haar moeder, het alcoholisme van haar vader, mishandeling en verwaarlozing. Ook de woorden die mensen in Lentls huidige leven haar toedichten, komen hard binnen. Haar relatie met Julian, die uit een warm nest komt en haar worstelingen niet goed begrijpt, verloopt steeds stroever. En dan is er Kirsten: Lentls jeugdvriendin die haar muur af wil breken, maar die ze niet durft te vertrouwen.

Titel: Luna Auteur: Pieter Koolwijk Uitgeverij: Lemniscaat Illustrator: Linde Faas Genre: Jeugdliteratuur Bladzijdes: 248 Uitvoering: Hardcover ISBN: 978-90-477-1250-3 In Gozert van Pieter Koolwijk leerde Ties Luna kennen in Huize Hoopvol. Hier werd hij heen gestuurd omdat hij helemaal opging in Gozert: zijn onzichtbare vriend met wie hij de meest fantastische avonturen beleefde. Maar Gozert is geen product van Ties’ verbeelding, hij is echt! En Luna heeft bewijs. Zij kan Gozert niet zien zoals Ties dat kan, ze kan hem wel horen. In Luna volg je de gebeurtenissen vanuit haar beleving. Ties en Gozert hebben er na hun opname in Huize Hoopvol een fijn thuis voor gekregen met begripvolle ouders. Voor Luna ligt dit anders. Ze voelt zich weggestopt in – zoals ze het zelf noemt – Huize ‘Hopeloos’ omdat haar ouders en zussen niet goed weten wat ze met haar aan moeten. Vooral haar vader en oudste zus Laura accepteren haar niet zoals ze is. Hierdoor worden haar tics en de stemmen in haar hoofd alsmaar erger.

Titel: Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold Auteur: Israel van Dorsten Uitgeverij: Uitgeverij Pluim Genre: Autobiografie, Roman Bladzijdes: 296 Uitvoering: Paperback ISBN: 978-94-933-0423-9 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik van Uitgeverij Pluim een recensie-exemplaar ontvangen Link naar mijn recensie op Hebban In 2019 zoekt een jongen hulp bij een café midden in het Drentse plaatsje Ruinerwold. Zijn woonsituatie in een naburige boerderij is niet meer vol te houden. Het bericht van de politie-inval die niet veel later volgt, wordt groots door de (internationale) media opgepakt. Artikelen koppen de wildste verhalen over ‘het spookgezin uit Ruinerwold’. Nadat in de vijfdelige documentaire De kinderen van Ruinerwold (2021) van Jessica Villerius in beeld is gebracht hoe het gezin heimelijk leefde in de benauwende greep van het geloof van vader Gerrit Jan, vertelt Israel van Dorsten in zijn autobiografische debuut Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold over zijn eigen (traumatische) jeugdervaringen. Hij legt het proces uit waarin hij geleidelijk het geloof is kwijtgeraakt en vervolgens de kracht vond om te ontsnappen aan het fysieke en mentale misbruik van zijn vader.

Titel: Blauwe tonen Auteur: Anne Cathrine Bomann Uitgeverij: Uitgeverij Signatuur Vertaling: Ingrid Hilwerda, Janke Klok Genre: Literatuur Bladzijdes: 256 Uitvoering: e-book ISBN: 978-90-449-3416-8 *In ruil voor een eerlijke recensie heb ik via Hebban een recensie-exemplaar ontvangen van de uitgeverij Deze recensie verscheen eerder op Hebban. Lees hier een uitgebreid artikel over Blauwe tonen. Elisabeth merkt dat ze na de vroege dood van haar zoon Winter is vastgelopen in haar rouwproces. Ze laat de slaapkamer van de vijfjarige intact, barst uit in woede tegen vrienden die het goed bedoelen en zondert zich steeds meer af. Als onderzoeksleider bij het Deense farmaceutische bedrijf Danish Pharma, besluit ze mee te werken aan een nieuw project dat een pil (Callocaïne) ontwikkelt tegen langdurige rouw en verdriet. In Blauwe tonen van Anne Cathrine Bomann volg je dit proces van een wetenschappelijk idee naar een geneesmiddel dat op de reguliere markt verkrijgbaar is. Daarnaast neemt het verhaal de lezer mee in het leven van psychologiestudenten Shadi en Anna. Ze willen allebei afstuderen op rouwverwerking aan de universiteit van Aarhus, en doen dit uiteindelijk onder begeleiding van professor Thorsten Gjelsted.

Titel: Dodo Auteur: Mohana van den Kroonenberg Uitgeverij: De Vier Windstreken Genre: Jeugdliteratuur Bladzijdes: 180 Uitvoering: Hardcover ISBN: 978-90-511-6887-7 Dodo van Mohana van den Kroonenberg volgt brugklasser Dorian. Dorian stottert, maar op de basisschool maakte niemand er een probleem van. Daar kon hij bovendien rekenen op de steun van zijn beste vriend Ramses. In de brugklas verandert dit. Al bij de voorstelronde gaat het mis. Dorian komt niet uit zijn woorden waardoor hij van zijn naam ‘Do-do’ maakt. Alsof dat niet al erg genoeg is, doet Ramses helemaal niets om hem te helpen! Nu ze ineens ‘brugsmurfen’ zijn groeien de twee beste vrienden steeds verder uit elkaar. Bij zijn andere klasgenoten vindt Dorian geen aansluiting, en met een wee gevoel in zijn maag verlangt hij terug naar de ‘lange slentervakantie aan zee’ samen met Ramses en zijn ex-klasgenootjes Nikita en Sabine. Om wraak te nemen op Ramses, breekt hij hun belangrijkste belofte door zijn lange haar af te knippen en te stoppen met drummen. Maar in plaats van dat het oplucht, voelt Dorian zich vervolgens alleen maar ellendiger en eenzamer.